بیماری های مشابه

Ingrown toenails (onychocryptosis) are common nail complaints and may occur at any age. They result from the penetration of the nail plate into the skin. There are 2 types of ingrown toenails: lateral and distal.

اگزاستوز زیر ناخنی (Subungual exostosis) یک تومور واقعی نیست، بلکه یک تکثیر غیرطبیعی از استخوان طبیعی یا بقایای غضروفی کلسیم‌یافته است که در فالانژ انتهایی (distal phalanx) ایجاد می‌شود. اگزاستوز زیر ناخنی به‌طور مساوی در هر دو جنس شایع است و معمولاً به‌صورت یک ضایعه منفرد در میانگین سنی ۲۶ سال ظاهر می‌شود. این وضعیت به‌طور عمده ناخن شست پا (۸۰٪ از موارد) را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در سایر ناخن‌های پا یا به‌ندرت در ناخن‌های دست نیز رخ دهد. ناخن شست پای راست نسبت به ناخن شست پای چپ بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرد که احتمالاً به دلیل تروما است. تکثیر معمولاً صفحه ناخن را بالا می‌برد، عمدتاً در لبه دور-جانبی (distolateral edge)، و گاهی شبیه زگیل زیر ناخنی (subungual wart) است. صفحه ناخن ممکن است به‌طور پیشرونده تخریب شود. نیمی از موارد بدون درد هستند، اما اگر اگزاستوز به اندازه کافی بزرگ باشد، ممکن است حساسیت و درد نیز وجود داشته باشد.

اونیکومایکوزیس که معمولا به عنوان عفونت قارچی ناخن شناخته می شود، عفونت ناخن های دست و پا توسط انواع قارچ، کپک و مخمر است. عفونت های قارچی ناخن بسیار شایع هستند و تقریباً نیمی از اختلالات ناخن را تشکیل می دهند. در رایج‌ترین شکل عفونت‌های قارچی ناخن، قارچ در زیر ناخن رشد می‌کند و در امتداد بستر ناخن و شیارهای کناره‌های ناخن پخش می‌شود. راه های درمان عفونت قارچی ناخن، راه های مراقبت از عفونت قارچی ناخن، راه های تشخیص عفونت قارچی ناخن

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با تکثیر بیش از حد سلول‌های اپیدرمی و التهاب مشخص می‌شود و منجر به ایجاد پلاک‌های ضخیم، پوسته‌پوسته و اریتماتوز می‌گردد. علت پسوریازیس به طور کامل درک نشده و به نظر می‌رسد که چندعاملی باشد، با اجزای ژنتیکی و محیطی.

پاخیونیشیا کونژینیتا (Pachyonychia Congenita - PC) یکی از گروه بیماری‌های ارثی پالموپلانتر کراتودرم (palmoplantar keratodermas - PPKs) است که با دیستروفی ناخن هیپرتروفیک و هایپرکراتوز بستر ناخن (پاخیونیشیا) و درد کف پا مشخص می‌شود. یافته‌های مرتبط شامل کراتودرمی پالموپلانتر، لوکوکراتوز دهانی، کیست‌های پیلوسباسه و کراتوزهای فولیکولی در ناحیه تنه و اندام‌ها می‌باشد. این بیماری معمولاً به صورت اتوزومال غالب به ارث می‌رسد و ناشی از جهش در یکی از پنج ژن کدکننده کراتین‌های اپیدرمی (KRT6A، KRT6B، KRT6C، KRT16 و KRT17) است. برخی ویژگی‌ها ممکن است در ماه‌های اول زندگی مشاهده شوند. انواع اتوزومال مغلوب نیز توصیف شده‌اند. برآورد می‌شود که در یک‌سوم موارد، جهش‌ها خودبه‌خودی بوده و به ارث نرسیده‌اند.