بیماری های مشابه

آگزیلاری تراگوس که به نام‌های زائده گوش (accessory auricle) یا برچسب پره‌آوریکولار (preauricular tag) نیز شناخته می‌شود، به دلیل ناهنجاری رشدی مرتبط با قوس‌های برانشیال اول و دوم به وجود می‌آید. این عارضه به صورت یک یا چندین پاپول (papule) ظاهر می‌شود که معمولاً در جلوی تراگوس (tragus) قرار دارند. در برخی از موارد نادر، این زائده‌ها به صورت دوطرفه دیده می‌شوند. در بعضی موارد، موهای ولوس (vellus hairs) از این ضایعات پوستی رشد می‌کنند.

تریشوفولیکولوم یک نئوپلاسم (neoplasm) واقعی نیست، بلکه گروهی از هامارتوم‌های فولیکولی (follicular hamartomas) است که در آن ساختارهای فولیکولی به‌طور کامل شکل گرفته و یک فضای مرکزی اینفوندیبولار (infundibular space) را به اشتراک می‌گذارند. از نظر بالینی، این ضایعه به‌صورت یک پاپول یا ندول سطحی منفرد ظاهر می‌شود که ممکن است دارای موهای نرم و کم‌رنگ ولوس (vellus hairs) باشد که از یک منفذ مرکزی خارج می‌شوند. این ضایعه بیشتر در بزرگسالان دیده می‌شود، معمولاً به‌صورت منفرد است و اغلب در ناحیه صورت، پوست سر یا بالای تنه مشاهده می‌شود.

منگوله پوستی (آکروکوردون) یا (Skin Tag (Acrochordon)) یک بیماری شایع است که به صورت رشد کوچک و نرم پوست، اغلب روی یک ساقه نازک ظاهر می شود. اسکین تگ ها اغلب در نواحی اصطکاک زیاد مانند پلک ها، گردن، زیر بغل و کشاله ران دیده می شوند. آنها بی ضرر هستند، اما گاهی اوقات ممکن است در اثر مالیدن روی لباس یا جواهرات تحریک شوند. تگ های پوستی بیشتر روی پلک ها، گردن، زیر بغل و ناحیه کشاله ران دیده می شوند. آنها اغلب هم رنگ پوست هستند و ممکن است قهوه ای روشن یا تیره باشند. این رشدها اغلب روی یک ساقه نازک هستند و اندازه آنها بین ۱-۶ میلی متر است. ممکن است یک یا چند منگوله پوستی وجود داشته باشد. تگ های پوستی ممکن است ملتهب و دردناک شوند و حتی در صورت پیچ خوردگی یا آسیب دیدگی ممکن است سیاه شوند و بیفتند. راه های تشخیص منگوله پوستی، راه های درمان منگوله پوستی، راه های خود مراقبتی از منگوله پوستی

پولیپ ادنکسال (adnexal polyp) پوست نوزاد، یک پاپول کوچک به رنگ پوست است که بیشتر در ناحیه هاله نوک سینه نوزادان ظاهر می‌شود. شیوع این پدیده در جمهوری چک 0.7% و در ژاپن 4% گزارش شده است. فراوانی پولیپ‌های ادنکسال در سایر گروه‌های قومی مورد بررسی قرار نگرفته است.

نووس سباسه (Nevus sebaceus of Jadassohn) یک هامارتومای مادرزادی رایج است که معمولاً در پوست سر یافت می‌شود. این عارضه به‌عنوان یک زیرگروه از نووس اپیدرمال ارگانوئید (organoid epidermal nevus) شناخته می‌شود. در دوران بزرگسالی، این نووس به‌صورت یک پلاک منفرد، بدون مو، با مرزهای مشخص و رنگ زرد-قهوه‌ای ظاهر می‌شود که سطح آن مخملی یا زگیلی است و اندازه آن از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر متغیر است. ضایعات معمولاً از بدو تولد وجود دارند، در دوران کودکی مسطح می‌شوند و در دوران بلوغ دوباره برجسته می‌گردند. اکثر ضایعات به‌صورت پراکنده هستند، اما شکل‌های خانوادگی نادر نیز گزارش شده‌اند. هیچ تمایل نژادی یا جنسی برای این عارضه وجود ندارد.

تریکودیسکوما یک هامارتومای فولیکولی نادر و خوش‌خیم است که به صورت پاپول‌های بدون علامت با رنگ پوست و اندازه ۲ تا ۴ میلی‌متر در صورت، پوست سر یا بخش بالایی تنه ظاهر می‌شود. میزان دقیق بروز تریکودیسکوما ناشناخته است و هیچ ترجیح جنسی برای آن شناسایی نشده است. تریکودیسکوماهای متعدد ممکن است به عنوان بخشی از سندرم بیرت-هاگ-دوبه (Birt-Hogg-Dubé syndrome یا BHD) به ارث برسند که ناشی از جهش در ژن FCLN بر روی کروموزوم ۱۷ است. این ژن مسئول رمزگذاری یک پروتئین سرکوبگر تومور به نام فولیکولین است.

کیست‌های اپیدرموئید (Epidermoid cysts) که به‌اشتباه با نام کیست‌های سباسه (Sebaceous cysts) شناخته می‌شوند، یکی از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پوستی در بزرگسالان هستند و در کودکان و نوزادان به‌ندرت مشاهده می‌شوند. این کیست‌های نیمه‌جامد دارای پوششی از اپیتلیوم کراتینیزه بوده و عمدتاً با کراتین نرم شده پر شده‌اند که حالتی شبیه به پنیر و بویی تند دارند. این کیست‌ها اغلب به‌صورت خود به خودی ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است به‌دلیل تخریب ساختارهای فولیکولی یا کاشت اپیدرم از طریق آسیب نافذ ایجاد شوند.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. نووس (Nevus) اصطلاح پزشکی برای خال است. خال ها، غیر سرطانی (خوش خیم) هستند و می توانند در بدو تولد (مادرزادی) یا پس از تولد (اکتسابی) ایجاد شوند. برخی از خال ها برجسته و برخی صاف هستند. خال ها می توانند از رنگ پوست گرفته تا صورتی، قهوه ای، مشکی یا حتی آبی متغیر باشند. صرف نظر از این تفاوت ها، همه خال ها از مجموعه سلول های تولید کننده رنگدانه پوست (ملانوسیت ها) تشکیل شده اند. راه های تشخیص خال، راه های مراقبت خال

سرطان سلول بازال (Basal cell carcinoma یا BCC) شایع‌ترین نوع سرطان در انسان و همچنین شایع‌ترین سرطان پوست است. هر ساله دو میلیون آمریکایی به این نوع سرطان تشخیص داده می‌شوند. این سرطان، یک نئوپلاسم از سلول‌های کراتینوسیت بازال است که بیشتر در مردان نسبت به زنان مشاهده می‌شود. نرخ ابتلا به BCC در چند دهه گذشته افزایش یافته است، به ویژه در زنان جوان. BCC می‌تواند در هر سنی دیده شود، با این حال، این بدخیمی بیشتر در افراد مسن رخ می‌دهد و میانگین سنی تشخیص آن ۶۸ سال است.

پور گشاد وینر (Dilated pore of Winer) یک تومور خوش‌خیم ضمائمی (adnexal) است که به سمت ساختارهای مو تمایز پیدا کرده است. این ضایعه شایع ممکن است به دلیل آکنه کیستیک التهابی یا آسیب‌های آکتینیک به‌وجود آید. از نظر بالینی، این وضعیت به صورت یک پور گشاد و منفرد دیده می‌شود که با کراتین پر شده و عمدتاً در ناحیه سر و گردن قرار دارد، اما ممکن است در تنه افراد میانسال تا مسن نیز مشاهده شود. حفره این ضایعه با کراتین لایه‌لایه پر شده و بیماران معمولاً تخلیه مواد سفید و چرکی مانند کراتینی از پور را گزارش می‌دهند که طی چند هفته دوباره پر می‌شود.

پیلار شیت آکانتوما (Pilar Sheath Acanthoma) یک تومور خوش‌خیم پوستی است که از اپیتلیوم فولیکولی منشأ می‌گیرد.

کیست‌های مجرای تیروگلوسال (TGDCs) بقایای جنینی هستند که پس از نزول غده تیروئید در جنین، از بین نمی‌روند. این کیست‌ها شایع‌ترین ناهنجاری‌های گردنی در کودکان به شمار می‌روند. کیست‌های مجرای تیروگلوسال معمولاً در دوران کودکی ظاهر می‌شوند و میانگین سن بروز آن‌ها ۵.۶ سال است. این کیست‌ها به صورت توده‌های مرکزی، بدون درد و نرم دیده می‌شوند. هیچ گونه غلبه جنسی در بروز این کیست‌ها وجود ندارد. حداقل نیمی از موارد کودکان زمانی بروز می‌کنند که کیست مجرای تیروگلوسال با عفونت پیچیده شده باشد که در این صورت، کیست‌ها ممکن است دردناک شوند. در موارد نادر، این کیست‌ها می‌توانند باعث انسداد راه هوایی و خطر جدی برای زندگی شوند.