بیماری های مشابه

تلانژکتازی هموراژیک ارثی
تلانژکتازی هموراژیک ارثی
تلانژکتازی هموراژیک ارثی (Hereditary hemorrhagic telangiectasia یا HHT)، که با نام بیماری اوسلر-وبر-رندو نیز شناخته می‌شود، یک بیماری ارثی اتوزومال غالب است (موارد نادر ممکن است پراکنده باشند) که باعث ایجاد تلانژکتازی‌های مخاطی‌پوستی و احمال شریانی‌وریدی (arteriovenous malformations یا AVMs) می‌شود. چندین شکل ژنتیکی از این بیماری وجود دارد: نوع ۱ با جهش در ژن اندوگلین روی کروموزوم ۹ (ENG)، نوع ۲ با جهش در ژن کیناز مشابه گیرنده اکتیوین ۱ روی کروموزوم ۱۲ (ACVRL1)، نوع ۳ با نقصی که هنوز تعریف نشده است، و پولیپوزیس جوانان / HHT با جهش در ژن SMAD4. شیوع AVMهای ریوی و مغزی در نوع ۱ بالاتر است، در حالی که AVMهای کبدی در نوع ۲ شایع‌تر هستند. پولیپوزیس جوانان / HHT با پولیپ‌های روده‌ای مشخص می‌شود و ممکن است AVMها نیز وجود داشته باشند. شایع‌ترین نوع HHT، نوع ۱ است و پس از آن نوع ۲ قرار دارد؛ نوع ۳ نادر است.

واسکوپاتی کولاجنوس پوستی
واسکوپاتی کولاجنوس پوستی
بیماری عروقی کلاژنی پوستی (Cutaneous collagenous vasculopathy یا CCV) یک میکروآنژیوپاتی سطحی بسیار نادر با علت ناشناخته است. این بیماری ممکن است تمایل کمی به بروز در زنان داشته باشد و معمولاً افراد میانسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اگرچه یک مورد در کودکان نیز گزارش شده است. از زمانی که این بیماری برای اولین بار در سال 2000 توصیف شد، کمتر از 50 مورد مستند شده است، اما احتمالاً تشخیص داده نمی‌شود، زیرا بیشتر پزشکان به‌طور معمول نمونه‌برداری (بیوپسی) از تلانژکتازی‌های اکتسابی انجام نمی‌دهند.

تلانژکتازی ماکولاریس اراپتیوا پرستنس
تلانژکتازی ماکولاریس اراپتیوا پرستنس
تلانژکتازیای ماکولاریس اروپتیوا پرستانس (Telangiectasia macularis eruptiva perstans یا TMEP) نوعی ماستوسیتوز پوستی است که به دلیل تجمع سلول‌های ماست (mast cells) در پوست ایجاد می‌شود. این ضایعات خارش‌دار به مرور زمان پایدار می‌مانند و می‌توانند در هر نقطه از سطح پوست ظاهر شوند. به طور معمول، بیمار از نظر پوستی و سیستمیک بدون علائم است، اما در بسیاری از موارد ممکن است ماستوسیتوز سیستمیک زمینه‌ای وجود داشته باشد که دستگاه‌های گوارشی، عضلانی-اسکلتی یا ریوی را درگیر کرده و با سطوح تریپتاز (serum tryptase) سرم همبستگی دارد. TMEP تقریباً به طور انحصاری در بزرگسالان تأثیر می‌گذارد. این بیماری دوره‌ای خوش‌خیم دارد و درمان آن به صورت علامتی است.

اسکلرودرمی
اسکلرودرمی
این خلاصه به بررسی اسکلرودرمی در بزرگسالان می‌پردازد. اسکلرودرمی در کودکان به‌صورت جداگانه مطرح می‌شود.

خرید اشتراک