بیماری های مشابه

یک هماتوم اپیدورال داخل‌جمجمه‌ای (Intracranial Epidural Hematoma یا EDH) زمانی رخ می‌دهد که خون بین دورا (Dura) و لایه داخلی جمجمه جمع می‌شود. علت کلاسیک این خونریزی، آسیب تروماتیک به شریان مننژیال میانی (Middle Meningeal Artery) پس از شکستگی جمجمه است. منبع خونریزی در ۸۵ درصد موارد شریانی است؛ در ۱۵ درصد موارد، علت خونریزی وریدی و ناشی از آسیب به ورید مننژیال یا سینوس وریدی دورا (Dural Venous Sinus) است. با تجمع خون در فضای بین لایه خارجی دورا و جمجمه، دورا جدا شده و هماتومی با شکل دوکانه (به شکل عدسی یا توپ فوتبال) تشکیل می‌شود. دورا به شدت به درزهای جمجمه‌ای چسبیده است، بنابراین هماتوم اغلب محدود می‌ماند. این وضعیت بیشتر در کودکان و بزرگسالان دیده می‌شود، زیرا دورای آن‌ها کمتر به لایه داخلی جمجمه چسبیده است، برخلاف نوزادان زیر ۲ سال یا افراد مسن.

هایگرومای کیستیک (Cystic hygroma) یک ناهنجاری خوش‌خیم لنفاوی است که به‌صورت ماکروکیستیک (macrocystic) توصیف می‌شود و شامل تجمعاتی از کیست‌های بزرگ لنفاوی است که توسط اندوتلیوم (endothelium) پوشیده شده‌اند. این ناهنجاری می‌تواند در هر نقطه‌ای از بدن رخ دهد، اما به‌طور معمول در ناحیه گردن (75%) یا زیر بغل (axillae) (20%) دیده می‌شود. نواحی کمتر شایع (5%) شامل مدیاستینوم (mediastinum)، پشت‌صفاق (retroperitoneum)، احشاء شکمی، کشاله ران (groin)، استخوان‌ها و کیسه بیضه (scrotum) می‌باشد. این بیماری تفاوت جنسیتی ندارد.

آمپی‌یمای ساب‌دورال تجمع چرک در فضای بین دورا (Dura) و آراکنوئید (Arachnoid) است. عفونت سینوس‌های پارانازال (Paranasal Sinuses) به عنوان یک عامل خطر برای آمپی‌یمای ساب‌دورال جمجمه‌ای محسوب می‌شود، زیرا عفونت می‌تواند از طریق وریدهای امیسیاری (Emissary Veins) به این فضا گسترش یابد. گسترش مجاورتی عفونت از استئومیلیت (Osteomyelitis) جمجمه، مننژیت (Meningitis)، ماستوئیدیت (Mastoiditis) یا اوتیت میانی (Otitis Media) نیز امکان‌پذیر است. دیگر علل شامل تروما، بذرپاشی یک هماتوم ساب‌دورال (Subdural Hematoma) موجود، یا عفونت پس از عمل جراحی هستند. این عفونت‌ها معمولاً پلی‌میکروبیال (Polymicrobial) هستند.

مننژیوم (Meningioma) توموری است که از مننژ (Meninges) منشاء گرفته و به دورا ماتر (Dura Mater) مغز یا نخاع متصل می‌شود. این تومور شایع‌ترین تومور داخل جمجمه‌ای در بزرگسالان است و ۳۴ درصد از کل تومورهای اولیه سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می‌دهد. این تومور که بر پایه دورا قرار دارد، در زنان دو برابر بیشتر از مردان رخ می‌دهد. اوج بروز آن در دهه ششم زندگی است و در کودکان نادر است.