بیماری های مشابه

پاپیلوم دهانی که به عنوان پاپیلوم سنگفرشی نیز شناخته می‌شود، ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. این ضایعه به صورت رشدی آهسته و شبیه گل‌کلم در حفره دهان ظاهر می‌شود. پاپیلوم دهانی تقریباً در 1 نفر از هر 250 بزرگسال رخ می‌دهد و اغلب در دهه‌های سوم تا پنجم زندگی مشاهده می‌شود. همچنین این بیماری 8 درصد از تومورهای دهانی در کودکان را تشکیل می‌دهد. زیرگروه‌های ویروسی 6 و 11 در 50 درصد از این ضایعات شناسایی شده‌اند. نحوه انتقال این ویروس‌ها ناشناخته است، اما به نظر می‌رسد که ویروس‌های مربوط به این وضعیت دارای ویروس‌زایی و نرخ عفونت‌زایی پایینی باشند. هر سطح دهانی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، اما این ضایعه بیشتر بر روی زبان، لب‌ها و کام نرم مشاهده می‌شود.

لنفوم هوچکین یک نئوپلاسم هماتوپوئتیک است که اولین بار در سال ۱۸۳۲ توسط سر توماس هوچکین در بیمارانی با کاهش وزن، لنفادنوپاتی و بزرگی طحال (splenomegaly) که منجر به مرگ می‌شد، توصیف شد. سازمان جهانی بهداشت (WHO) لنفوم هوچکین را به دو نوع اصلی دسته‌بندی می‌کند: لنفوم هوچکین کلاسیک (که ۹۰٪ موارد را تشکیل می‌دهد) و لنفوم هوچکین با غالبیت لنفوسیت ندولار.

**لنفومای سلول B بزرگ منتشر (Diffuse Large B-Cell Lymphoma - DLBCL)**

سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

سندرم شوگرن (Sjögren syndrome یا SS) یک بیماری خودایمنی است که غدد برون‌ریز را تحت تأثیر قرار می‌دهد و منجر به نفوذ التهابی در غدد اشکی و بزاقی می‌شود. این اختلال عملکرد غدد، باعث خشکی چشم‌ها (xerophthalmia) و کراتوکنژنکتیویت سیکا (keratoconjunctivitis sicca) در چشم‌ها و خشکی دهان (xerostomia) می‌گردد.