بیماری های مشابه

زگیل معمولی
زگیل معمولی
زگیل ها نتیجه رشد پوست و غشاهای مخاطی (داخل دهان یا اندام تناسلی) هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. زگیل های معمولی (verruca vulgaris) معمولاً در مناطقی از بدن که مستعد ضربه هستند، مانند آرنج، زانو و دست ها دیده می شود. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. آنها معمولاً بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه یا تا چند سال طول می کشد تا برطرف شوند. راه های درمان زگیل معمولی، راه های مراقبت زگیل معمولی، راه های تشخیص زگیل معمولی

کراتوز سبورئیک (زگیل پیری)
کراتوز سبورئیک (زگیل پیری)
ضایعاتی شبیه به خال یا زگیل که رنگ های متفاوتی دارند، می توانند تیره باشند یا روشن و همرنگ پوست. این ضایعاتبا کمک هوش مصنوعی تشخیص افتراقی داده می شود، روش مراقبت و علائم و خطرات آن نوشته شده است روش درمان کراتوز سبوریک یا زگیل پیری

کراتوز آکتینیک
کراتوز آکتینیک
کراتوزاکتینیک که به عنوان کراتوز خورشیدی نیز شناخته می‌شود، نواحی کوچک خشن، پوسته‌دار و کمی برآمده از پوست (پاپول‌ها) هستند که معمولاً در نقاطی از بدن که طولانی مدت در معرض نور خورشید قرار گرفته‌اند، ایجاد می‌شوند. کراتوزاکتینیک ها از نشانه های پیش سرطانی هستند و هر کدام کمتر از 1 درصد شانس تبدیل شدن به سرطان پوست (سرطان سلول سنگفرشی پوست) را دارند. به دلیل این خطر، انجام منظم معاینات شخصی و درمان زودهنگام آنها توسط یک متخصص بسیار مهم است. راه های درمان کراتوز آکتینیک، راه های تشخیص کراتوز آکتینیک، راه های مراقبت از کراتوز آکتینیک

لیکن پلانوس
لیکن پلانوس
لیکن پلان (LP) یک بیماری پوستی پاپولواسکواموس همراه با خارش است که در آن لنفوسیت‌های T خود واکنش‌گر به کراتینوسیت‌های قاعده‌ای در پوست، غشاهای مخاطی، فولیکول‌های مو و یا واحدهای ناخن حمله می‌کنند. علت این بیماری به طور دقیق مشخص نیست، اما ویروس‌ها، داروها و آلرژن‌های تماسی به عنوان عوامل احتمالی مطرح شده‌اند.

لیکن نیتیدوس
لیکن نیتیدوس
لیکن نیتیدوس (Lichen nitidus) یک بیماری پوستی خوش‌خیم و مزمن است که با حضور پاپول‌های (papules) کوچک، مشخص، همگن و اغلب همرنگ پوست مشخص می‌شود که به صورت خوشه‌ای یا به شکل خطوط منظم ظاهر می‌شوند. این بیماری بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود، اگرچه می‌تواند در بیماران در هر سنی نیز مشاهده شود.

مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)
مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)
زگیل آبکی یا مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum contagiosum) یک عفونت ویروسی شایع پوست است. اگرچه معمولاً پس از چند ماه از بین می رود، اما برخی موارد ممکن است چند سال طول بکشد. مولوسکوم کونتاژیوزوم می تواند با خاراندن یا مالش دادن (خود تلقیحی) به پوست اطراف سرایت کند و از طریق تماس پوست به پوست یا دست زدن به اشیاء آلوده مانند حوله، لباس و تجهیزات ورزشگاه به دیگران سرایت می کند. بهداشت ضعیف و آب و هوای گرم و مرطوب باعث گسترش زگیل آبکی می شود. استفاده از استخرهای عمومی یا مدارس نیز ممکن است با عفونت همراه باشد. راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های مراقبت مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)

اپیدرمودیسپلازی وروسسیفرم
اپیدرمودیسپلازی وروسسیفرم
اپیدرمودیسپلازی وروس‌فرمیس (Epidermodysplasia verruciformis یا EV)، که به دیسپلازی لواندوفسکی-لوتز نیز معروف است، یک بیماری نادر اتوزومال مغلوب است که منجر به بروز گسترده و اغلب مقاوم به درمان زگیل‌ها می‌شود. EV یکی از شرایطی است که می‌تواند منجر به وروس‌سازی عمومی شود، که به عنوان عفونت گسترده با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) تعریف می‌شود. سایر شرایطی که باعث وروس‌سازی عمومی می‌شوند شامل نقص ایمنی ترکیبی شدید، عفونت با ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و سرکوب ایمنی پس از پیوند اعضا و بسیاری دیگر می‌باشند. در حالی که سیستم ایمنی بیشتر افراد در نهایت زگیل‌های ناشی از HPV را بدون درمان از بین می‌برد، افرادی که مبتلا به EV هستند قادر به این کار نیستند. برخلاف سایر نقص‌های ایمنی که می‌توانند منجر به وروس‌سازی عمومی شوند، بیماران مبتلا به EV به عفونت‌های دیگری به جز HPV حساسیت زیادی ندارند.

آنژیو هیستیو سیتوم سلول‌های چند هسته‌ای
آنژیو هیستیو سیتوم سلول‌های چند هسته‌ای
آنگیوهیستیوسیتومای چند هسته‌ای (Multinucleate Cell Angiohistiocytoma یا MCA) یک تکثیر خوش‌خیم فیبروهیستیوسیتی و عروقی پوستی است که با یک یا چند پاپول یا ندول قرمز تا بنفش مشخص می‌شود که به خوبی مرزبندی شده‌اند. MCAها نادر هستند و در بسیاری از مطالعات، از جمله بزرگ‌ترین مرور سیستماتیک مقالات درباره MCAها، گزارش شده است که در زنان شایع‌ترند، به طوری که ۷۹٪ از بیماران زنان بودند. میانگین سن شروع این ضایعات بین ۵۰ تا ۵۶ سال است. ضایعات MCA معمولاً به تدریج در طول هفته‌ها تا ماه‌ها توسعه می‌یابند و اغلب برای سال‌ها قبل از تشخیص قطعی وجود دارند.

خرید اشتراک