بیماری های مشابه

کاندیدیاز دهانی، که به آن کاندیدیاز دهانی-حلقی نیز گفته می‌شود و به طور عمومی به عنوان برفک دهان شناخته می‌شود، یک علت شایع عفونت غشاهای مخاطی دهان توسط گونه‌های کاندیدا، به ویژه کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans)، است. این عارضه در دوران نوزادی که سیستم ایمنی و پاسخ‌های ایمنی در حال توسعه هستند، شایع است.

آنمی پرنیشیوز یک بیماری خودایمنی است که سلول‌های جداری معده را هدف قرار می‌دهد و منجر به گاستریت، کمبود ویتامین B12 (سیانوکوبالامین) و آنمی مگالوبلاستیک می‌شود. در این وضعیت، آنتی‌بادی‌های خودی (اتوآنتی‌بادی‌ها) همچنین جذب ویتامین B12 را مهار می‌کنند. علت این بیماری ناشناخته است و نقش عفونت هلیکوباکتر پیلوری در توسعه گاستریت خودایمنی نیز نامعلوم است. آنمی پرنیشیوز بیشتر در بزرگسالان بروز می‌کند و میانگین سن تشخیص آن بین ۷۰ تا ۸۰ سالگی است، اگرچه فرم‌های نادر ارثی آن می‌توانند در نوزادان و اوایل کودکی ظاهر شوند. بیماران مبتلا به آنمی پرنیشیوز در معرض خطر بیشتری برای سایر شرایط خودایمنی مانند تیروئیدیت خودایمنی، ویتیلیگو و دیابت نوع ۱ هستند. شیوع این بیماری در افراد با تبار اروپایی و آفریقایی بیشتر است و زنان بیش از مردان تحت تأثیر قرار می‌گیرند (۳ به ۱).

این نوع کم‌خونی (anemia) به دلیل سطوح پایین آهن ایجاد می‌شود. این کمبود به علت دریافت ناکافی آهن (به‌ویژه در دوره‌های رشد سریع یا بارداری)، از دست دادن خون (شامل منوراژی (menorrhagia) و خونریزی داخلی)، یا کاهش جذب آهن در دستگاه گوارش (GI tract) رخ می‌دهد. در مراحل اولیه، همولیز (hemolysis) ممکن است به صورت کم‌خونی فقر آهن ظاهر شود.