بیماری های مشابه

اکتیما (Ecthyma) یک عفونت پوستی زخمی باکتریایی است که توسط استرپتوکوک‌های گروه A بتا-همولیتیک (group A beta-hemolytic streptococci) ایجاد می‌شود و اغلب به طور ثانویه با استافیلوکوک‌ها (staphylococci) همراه است. از آنجا که اکتیما معمولاً به صورت سطحی آغاز شده و به سمت درم (dermis) گسترش می‌یابد، اغلب به عنوان یک شکل عمیق‌تر از زرد زخم (impetigo) شناخته می‌شود. برخلاف زرد زخم که تنها لایه شاخی پوست (stratum corneum) را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اکتیما به درم نفوذ کرده و منجر به ایجاد زخم می‌شود.

یدودرما (Iododerma) یک بیماری پوستی نادر است که با مصرف ید (Iodine) مرتبط است. این بیماری با ید به عنوان درمانی برای بیماری‌های تیروئید، اریتم ندوزوم (erythema nodosum) و اسپوروتریکوزیس (sporotrichosis)، یدید پتاسیم (potassium iodide) در خلط‌آورها (expectorants) یا مولتی‌ویتامین‌ها، آمیودارون (amiodarone)، پوویدون-ید (povidone-iodine) موضعی، اسید ایوپانوئیک (iopanoic acid) خوراکی برای کوله‌سیستوگرافی (cholecystography)، و کنتراست وریدی یددار (diatrizoate) برای تصویربرداری رادیوگرافیک مرتبط بوده است.

سل (Tuberculosis یا TB) یک عفونت میکوباکتریایی است که عمدتاً توسط مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis) ایجاد می‌شود، اما می‌تواند توسط مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) و واکسن ب‌ث‌ژ (BCG) نیز که یک سویه تضعیف‌شده از مایکوباکتریوم بویس است، ایجاد شود. سل در سراسر جهان پراکنده است و برآورد می‌شود که یک‌سوم تا یک‌چهارم جمعیت جهان به این بیماری آلوده هستند (بیشتر بدون علائم ظاهری). بیشترین موارد گزارش‌شده از جنوب شرقی آسیا (۴۳٪)، آفریقا (۲۵٪) و اقیانوس آرام غربی (۱۸٪) است، به طوری که بیش از ۵۰٪ موارد در هند، چین، اندونزی، فیلیپین و پاکستان یافت می‌شود. با وجود کاهش نرخ جهانی ابتلا از سال ۲۰۱۴، در سال ۲۰۲۰ هنوز هم حدود ۱۰ میلیون عفونت جدید تخمین زده شده است. سل همچنان یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در جهان است و در سال ۲۰۲۰ حدود ۱.۴ میلیون مرگ به آن نسبت داده می‌شود.

سیفلیس اولیه (Primary Syphilis) یک عفونت مقاربتی (STI) است که زمانی ایجاد می شود که یک باکتری به نام ترپونما پالیدوم به پوست آسیب پذیر مانند روی اندام تناسلی یا غشای مخاطی دهان یا مقعد نفوذ کند. سیفلیس اولیه معمولاً از طریق تماس جنسی به دیگران منتقل می شود، اما می تواند از یک فرد باردار آلوده به جنین متولد نشده خود نیز منتقل شود. 3 مرحله عفونت وجود دارد: سیفلیس اولیه، سیفلیس ثانویه و سیفلیس سوم. درمان عفونت در مرحله اولیه مهم است، در غیر این صورت عفونت پیشرفت می کند و ممکن است به سیستم عصبی و قلب آسیب برساند و منجر به مرگ زودرس شود. سیفلیس در صورت درمان به موقع قابل درمان است. عفونت التیام یافته احتمال ابتلای دوباره شما را از بین نمی برد، به این معنی که می توانید دوباره آلوده شوید.

سیفلیس یک عفونت مقاربتی (sexually transmitted infection-STI) است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. سیفلیس ثانویه دومین مرحله از 3 مرحله عفونت سیفلیس است و معمولاً 1 تا 3 ماه پس از مرحله اول سیفلیس یعنی سیفلیس اولیه رخ می دهد. تمام افرادی که به سیفلیس مبتلا می شوند، اگر عفونت آنها با آنتی بیوتیک مناسب درمان نشود، به سیفلیس ثانویه مبتلا می شوند. عفونت التیام یافته هیچ ایمنی باقی نمی گذارد، به این معنی که می توانید دوباره آلوده شوید.

آبله گاوی توسط ویروس آبله گاوی (cowpox virus) که عضوی از جنس اورتوپاکس‌ویروس (Orthopoxvirus) در خانواده پاکس‌ویریده (Poxviridae) است، ایجاد می‌شود. این ویروس اگرچه ابتدا از گاوها جدا شد، اما اکنون بیشتر در انسان‌ها از طریق گربه‌های خانگی و گاهی جوندگان منتقل می‌شود. جوندگان مخازن طبیعی این ویروس هستند و گربه‌های خانگی در حین شکار حیواناتی مانند ول‌ها، موش‌های جنگلی و موش‌ها به این ویروس آلوده می‌شوند. در حالی که بزرگترین عوامل خطر، تماس و آسیب از گربه‌های خانگی است (این ویروس همچنین به عنوان اورتوپاکس‌ویروس گربه‌سانان شناخته می‌شود)، گونه‌های مختلف حیوانی دیگری نیز در متون علمی ذکر شده‌اند.

اورف از طریق تماس مستقیم به انسان منتقل می‌شود که معمولاً در دامدارها، کشاورزان، قصاب‌ها و دامپزشکان رخ می‌دهد. اورف با یک یا چند پاپول، پوسچول یا نودول در ناحیه‌ای از بدن که در معرض این حیوانات یا محصولات دامی بوده، ظاهر می‌شود. تب خفیف (معمولاً به مدت 3 تا 4 روز) و حالت ناخوشی با عفونت همراه است. ممکن است لنفانژیت ثانویه و لنفادنوپاتی محدود وجود داشته باشد. خودآلوده شدن (خود تلقیحی) که منجر به زخم‌های بیشتر شود، ممکن است اتفاق بیفتد، اما انتقال از انسان به انسان مستند نشده است.