بیماری های مشابه

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با تکثیر بیش از حد سلول‌های اپیدرمی و التهاب مشخص می‌شود و منجر به ایجاد پلاک‌های ضخیم، پوسته‌پوسته و اریتماتوز می‌گردد. علت پسوریازیس به طور کامل درک نشده و به نظر می‌رسد که چندعاملی باشد، با اجزای ژنتیکی و محیطی.

پورکراتوزیس (Porokeratosis) یک اختلال در فرآیند کراتینیزاسیون (keratinization) است که با پاپول‌ها یا پلاک‌های هیپرکراتوتیک (hyperkeratotic) مشخص می‌شود که با یک پوسته نازک و برجسته در محیط پیرامون خود احاطه شده‌اند و به صورت مرکزگریز گسترش می‌یابند. چندین نوع مختلف از پورکراتوزیس توصیف شده‌اند و همپوشانی زیادی بین این انواع وجود دارد که نشان می‌دهد این انواع به یکدیگر نزدیک هستند. انواع بالینی که بیشتر در جمعیت کودکان دیده می‌شوند شامل پورکراتوزیس خطی (linear porokeratosis)، پورکراتوزیس میبلی (porokeratosis of Mibelli) و پورکراتوزیس کف دست و پا منتشره (porokeratosis palmaris et plantaris disseminata) که به نام پورکراتوزیس کف پا (plantar porokeratosis) نیز شناخته می‌شود، هستند. پورکراتوزیس پتی‌کوتروپیکا (porokeratosis ptychotropica) یک نوع نادر است که در بزرگسالان در شکاف بین گلوتئال و گسترش به روی باسن ظاهر می‌شود. پورکراتوزیس پاپولار خارش‌دار انفجاری (eruptive pruritic papular porokeratosis) نیز یک نوع نادر دیگر است که در بزرگسالان دیده می‌شود. همه انواع دارای ویژگی بافت‌شناسی متمایزی به نام لاملا کورنوئید (cornoid lamella) هستند که با برجستگی هیپرکراتوتیک احاطه‌کننده این ضایعات مطابقت دارد.

لیکن استریاتوس (Lichen striatus) یک اختلال پوستی نادر و خودمحدودشونده در کودکان خردسال با اتیولوژی ناشناخته است. این بیماری به ندرت در بزرگسالان نیز ممکن است دیده شود. در گزارش‌های موردی، عواملی مانند تروما، داروها، واکسیناسیون، عفونت‌های ویروسی و بارداری به عنوان علل احتمالی شناسایی شده‌اند. علاوه بر این، لیکن استریاتوس در بیمارانی با زمینه‌های آتوپیک (atopic) مانند درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis)، آسم یا رینیت آلرژیک (allergic rhinitis) در سابقه شخصی یا خانوادگی شایع‌تر است. این بیماری در کودکانی به جوانی ۳ ماه نیز گزارش شده است و تمایل بیشتری به بروز در جنس مؤنث دارد.