بیماری های مشابه

آنژیوسارکوم‌ها (Angiosarcomas) تومورهای بدخیم و نادر با منشأ سلول‌های اندوتلیال عروقی هستند که به‌شدت تهاجمی می‌باشند. این تومورها ممکن است در هر اندام یا ناحیه‌ای از بدن ایجاد شوند، اما تمایل بیشتری به پوست و بافت‌های نرم سطحی دارند.

هماژیوآندوتلیوما (Hemangioendothelioma) به گروهی ناهمگن از تومورهای عروقی با رفتار بیولوژیکی میانی اشاره دارد که بین همانژیوم‌های خوش‌خیم و آنژیوسارکوم‌های تهاجمی‌تر قرار می‌گیرند. این خلاصه به بررسی چندین زیرگونه هماژیوآندوتلیوما شامل هماژیوآندوتلیومای اپیتلیوئیدی (Epithelioid Hemangioendothelioma - EHE)، هماژیوآندوتلیومای سودومیوژنیک (Pseudomyogenic Hemangioendothelioma - PHE) و هماژیوآندوتلیومای هاب‌نیل (Hobnail Hemangioendothelioma - HHE) می‌پردازد. هر یک از زیرگونه‌های هماژیوآندوتلیوما دارای ریسک متفاوتی برای متاستاز هستند؛ EHE بیشترین تهاجم را دارد، در حالی که HHE کمترین تهاجم را دارد. مقاله‌ای جداگانه به بررسی زیرگونه دیگری از هماژیوآندوتلیوما، یعنی هماژیوآندوتلیومای کاپوزی‌فرم (Kaposiform Hemangioendothelioma - KHE) می‌پردازد که ویژگی‌های متمایز قابل توجهی دارد.

لنفانژیو سارکوما (Lymphangiosarcoma) یک نوع نادر و تهاجمی از آنژیوسارکوما (angiosarcoma) پوستی است که در ارتباط با لنف‌ادم (lymphedema) مزمن رخ می‌دهد. در حالی که این بیماری ممکن است با علل مختلفی از لنف‌ادم مانند مادرزادی، فیلاریا (filarial) یا پس از آسیب‌دیدگی مرتبط باشد، ۹۰ درصد موارد پس از ماستکتومی (mastectomy) با دیسکسیون غدد لنفاوی (lymph node dissection) مشاهده می‌شود که به عنوان سندرم استوارت-ترووس (Stewart-Treves syndrome) شناخته می‌شود. مواردی از لنفانژیو سارکوما که به ماستکتومی مربوط نیستند اما با لنف‌ادم مزمن مرتبط هستند نیز گزارش شده است. علاوه بر این، لنفانژیو سارکوما ممکن است پس از پرتودرمانی (radiation therapy) موضعی برای کارسینومای سینه (breast carcinoma) نیز رخ دهد.