بیماری های مشابه

عفونت ناشی از آدنوویروس‌ها (adenoviruses) شایع است و بیشتر افراد در دوران کودکی در معرض آدنوویروس‌ها قرار می‌گیرند. این عفونت از طریق قطرات تنفسی یا مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. انواع مختلفی از آدنوویروس‌ها وجود دارد و علائم بالینی آن‌ها متغیر است. عفونت‌های آدنوویروسی می‌توانند طیف گسترده‌ای از اختلالات را ایجاد کنند، از جمله سیستیت (cystitis)، ذات‌الریه (pneumonia)، التهاب ملتحمه (conjunctivitis)، گاستروانتریت (gastroenteritis)، برونشیت (bronchitis)، کروپ (croup)، فارنژیت (pharyngitis)، مننژیت/آنسفالیت (meningitis/encephalitis)، سرماخوردگی (common cold)، و بیماری‌های تب‌دار نامشخص.

عفونت اولیه با ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) اغلب به صورت بلفاروکنژنکتیویت (blepharoconjunctivitis) یک‌طرفه (نوع فولیکولار) با بثورات پوستی وزیکولی (vesicular skin rash)، آدنوپاتی پره‌اوریکولار (preauricular adenopathy)، و کمتر شایع، کراتیت پونکتاته (punctate keratitis) توصیف می‌شود. با این حال، درگیری قرنیه بیشتر در موارد فعال‌سازی مجدد یا بیماری عودکننده دیده می‌شود. این عفونت اولیه ممکن است به قدری خفیف باشد که تشخیص داده نشود، اما عودها باعث بروز کراتوکنژنکتیویت (keratoconjunctivitis) کلاسیک و با علائم بیشتر می‌شوند. تظاهرات قرنیه‌ای ممکن است هر لایه‌ای از قرنیه را درگیر کند، اما شایع‌ترین آن زخم دندریتی اپیتلیال (epithelial dendritic ulcer) است. در ایالات متحده، 50% تا 90% از بزرگسالان دارای آنتی‌بادی‌های ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) هستند و کراتیت HSV شایع‌ترین علت نابینایی قرنیه‌ای است. برای اطلاعات بیشتر به کراتیت HSV مراجعه کنید.

"کنژنکتیویت گنوکوکی" (Gonococcal Conjunctivitis) که توسط باکتری "نیسریا گونوره‌آ" (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود، در دو گروه مجزا رخ می‌دهد: نوزادان و افراد فعال از نظر جنسی. انتقال معمولاً از طریق تماس با ادرار آلوده یا ترشحات تناسلی صورت می‌گیرد. این بیماری به صورت "کنژنکتیویت فولیکولار فوق حاد" (hyperacute follicular conjunctivitis) با "ادم پلک" (lid edema)، "کموزیس" (chemosis)، "هیپرمی" (hyperemia) و ترشح فراوان "موکوپیورولنت" (mucopurulent discharge) بروز می‌کند. در نوزادان، عفونت معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از تولد آغاز می‌شود، اما ممکن است کمی بیشتر طول بکشد. در بزرگسالان، دوره نهفتگی 2 تا 7 روز است. در هر دو گروه، تشخیص و درمان سریع برای جلوگیری از عوارض شدید مانند "زخم قرنیه" (corneal ulceration) و "سوراخ شدن قرنیه" (perforation) ضروری است.

ورم ملتحمه انسدادی نوعی التهاب ملتحمه است که معمولاً به صورت ورم ملتحمه فولیکولی حاد همراه با حس جسم خارجی در چشم بروز می‌کند. عامل ایجادکننده آن باکتری **Chlamydia trachomatis** است، که یک پاتوژن اجباری داخل‌سلولی گرم منفی بوده و تنها انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به سروتیپ‌های مختلف تقسیم می‌شود. سرووارهای D تا K باعث عفونت‌های تناسلی کلامیدیایی، که یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است، و ورم ملتحمه انسدادی می‌شوند.