سندرم واربرگ-سینوتی (Warburg-Cinotti syndrome) یک بیماری بسیار نادر، پیشرونده و با الگوی وراثتی اتوزومال غالب (autosomal dominant) است که با ویژگی‌هایی از جمله نئوواسکولاریزاسیون قرنیه (corneal neovascularization)، بلفارو فییموزیس (blepharophimosis)، کاهش شنوایی هدایتی همراه با کلستئاتوم‌ها (cholesteatomas)، لیپودیستروفی (lipodystrophy)، تمایل افزایش یافته به تشکیل کلوئید (keloid) و زخم، کانتراکچرهای فلکسیونی در مفاصل کوچک و گاهی بزرگ، و آکرو استئولیز (acroosteolysis) شناخته می‌شود.

علت شناسی و مکانیسم بیماری

اعتقاد بر این است که این سندرم به دلیل جهش‌های فعال‌کننده اتوفوسفوریلاسیون در گیرنده تیروزین کیناز دوم حاوی دامنه دیسکویدین (discoidin domain receptor tyrosine kinase 2 - DDR2) ایجاد می‌شود. DDR2 یک گیرنده تیروزین کیناز پاسخ‌دهنده به کلاژن است که تشکیل بافت همبند را تنظیم می‌کند. نشان داده شده است که سیگنالینگ DDR2 در تنظیم اتصالات عرضی کلاژن که در بازسازی ماتریکس زخم و انقباض زخم‌های در حال بهبود توسط فیبروبلاست‌ها دخیل هستند، نقش دارد. الگوی وراثتی این سندرم به صورت اتوزومال غالب در نظر گرفته می‌شود.

علائم بالینی

افراد مبتلا معمولاً با کلاب فوت (clubfoot) متولد می‌شوند و در اوایل زندگی کاهش شنوایی، کانتراکچرهای فلکسیونی و علائم پوستی را نشان می‌دهند. یافته‌های چشمی مانند نئوواسکولاریزاسیون قرنیه که در نهایت به سیمبلفارون (symblepharon)، پانوس عروقی قرنیه و کاهش ضخامت مرکزی قرنیه منجر می‌شود، معمولاً در طول زندگی پیشرفت کرده و در نهایت به نقص بینایی در سنین بالاتر منجر می‌شود. ویژگی‌های صورت شامل باریک بودن پل بینی، عقب‌نشینی قسمت پایین و میانی صورت، شکاف‌های پلک کوتاه، چین‌های اپیکانتال، گوش‌های چرخیده به عقب با غضروف نازک، کام بلند و دندان‌های نامرتب می‌باشد. یافته‌های پوستی شامل پوست نازک عمومی، ریزش مو، هیپرکراتوز فولیکولی، تشکیل کلوئیدهای رنگدانه‌دار و آبسه‌های استریل دست‌ها و پاها است. پسودوسین‌داکتیلی (pseudosyndactyly) و استئولیز (osteolysis) نیز از دیگر تظاهرات انتهایی هستند.

عملکرد شناختی و خطرات سلامتی

کارکرد شناختی افراد مبتلا به این سندرم طبیعی است و با افزایش سن کاهش غیرعادی نشان نمی‌دهد. همچنین خطر افزایش یافته‌ای برای بیماری‌های عروقی یا سرطان در این افراد وجود ندارد.