۶ سندرم دیسپلازی اکتودرمی مرتبط با p63 با الگوی وراثتی اتوزومال غالب عبارتند از:
• سندرم آنکیلوبلفارون-دیسپلازی اکتودرمی-شکاف لب/کام (AEC) • سندرم اکترو داکتیلی-دیسپلازی اکتودرمی-شکاف لب/کام (EEC) • سندرم آکرو-درماتو-اونگوال-لاکریمال-دندان (ADULT) • سندرم اندام-پستان • ناهنجاری دست/پا شکاف‌دار نوع ۴ (SHFM4) • شکاف لب/کام ایزوله (سندرم شکاف اوروفاسیال ۸ [OFC8])
این خلاصه بر روی SHFM4 تمرکز دارد.
تمامی دیسپلازی‌های اکتودرمی ناشی از توسعه غیرطبیعی ساختارهایی هستند که از لایه بیرونی جنینی مشتق می‌شوند، مانند پوست، مو، دندان‌ها، ناخن‌ها و غدد اکرین و سباسه. در حالی که این ۶ سندرم به عنوان موجودیت‌های مجزا طبقه‌بندی می‌شوند، فنوتیپ‌های همپوشان آن‌ها نشان می‌دهد که ممکن است بخشی از یک طیف از سندرم‌های مرتبط باشند.
p63 یک فاکتور رونویسی است که همولوژی با سرکوبگر تومور p53 دارد. مطالعات در موش‌ها نشان داده‌اند که برخلاف p53، بیان p63 به سبیل‌ها، مخاط دهانی و اندام‌های انتهایی محدود است. علاوه بر این، موش‌های فاقد p63 با پوستی شفاف و بدون ضمائم (پدهای سبیل، دندان‌ها) متولد می‌شوند. فرض بر این است که p63 نقش مهمی در لایه‌بندی اپیدرمی و حفظ سلول‌های بنیادی اپیدرمی ایفا می‌کند.
در حالی که هر ۶ سندرم ناهنجاری‌هایی در p63 نشان می‌دهند، هر سندرم تمایل دارد جهش‌هایی در نواحی خاصی نشان دهد. سندرم‌های SHFM4، EEC، OFC8، و ADULT با جهش‌های میس‌سنسی در ناحیه اتصال به DNA مرتبط هستند. در مقابل، جهش‌ها در ناحیه موتیف آلفای استریل/ناحیه مهاری رونویسی (SAM / TID)، که پایین‌دست ناحیه اتصال به DNA قرار دارد، به فنوتیپ‌های سندرم AEC منجر می‌شوند. جهش‌های میس‌سنسی بین ناحیه فعال‌سازی و ناحیه اتصال به DNA یا قطع شدن SAM / TID به سندرم اندام-پستان مرتبط است.
SHFM4 یکی از چندین اختلال ناهمگن است که عمدتاً با نقص در پرتوهای مرکزی دست یا پا، که منجر به شکاف‌های میانی در دست‌ها و/یا پاها می‌شود، مشخص می‌شود. علاوه بر اکترو داکتیلی، بیماران ممکن است با سنداکتیلی و هیپوپلازی یا آپلازی فالانژها، متاکارپ‌ها و متاتارس‌ها ظاهر شوند. SHFM4 حدود ۱۰٪-۱۵٪ از ناهنجاری‌های دست/پا شکاف‌دار ایزوله را تشکیل می‌دهد.