برای دریافت اطلاعات به‌روز، به راهنمای سریع مراقبت بالینی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC) مراجعه کنید.

بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-19)

بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-19)، که قبلاً به عنوان کروناویروس جدید ۲۰۱۹ (2019-nCoV) شناخته می‌شد، توسط ویروس کروناویروس نشانگان تنفسی حاد شدید ۲ (SARS-CoV-2) ایجاد می‌شود.

ویژگی‌های بالینی:

ویژگی‌های بالینی عمدتاً شامل تب و علائم دستگاه تنفسی فوقانی با رینوره (rhinorrhea)، احتقان و فارنژیت (pharyngitis) است که می‌تواند به علائم بیماری دستگاه تنفسی تحتانی مانند سرفه و تنگی نفس پیشرفت کند. بسیاری از بیماران نیز از علائم گوارشی مانند تهوع و استفراغ گزارش می‌دهند. موارد گزارش‌شده از بدون علامت تا شدید متغیر بوده‌اند؛ نرخ مرگ‌ومیر در سراسر جهان متفاوت است و براساس داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط دانشگاه جانز هاپکینز، بین ۰.۱٪ تا ۴.۹٪ متغیر است. تظاهرات بالینی می‌تواند به‌طور قابل توجهی متفاوت باشد، به ویژه با توجه به وضعیت واکسیناسیون، تقویت‌کننده‌ها و زمان از آخرین عفونت کووید.

شدت بیماری:

• خفیف تا متوسط: علائم خفیف تا پنومونی خفیف
• شدید: دیسپنه (dyspnea)، هیپوکسی (hypoxia) یا درگیری بیش از ۵۰٪ ریه در تصویربرداری
• بحرانی: نارسایی تنفسی، شوک یا اختلال عملکرد چند سیستمی

انتقال:

ویروس SARS-CoV-2 به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. دوره نهفتگی بیماری بین ۲ تا ۱۴ روز پس از مواجهه تخمین زده می‌شود و میانگین دوره نهفتگی حدود ۳ تا ۵ روز است. به نظر می‌رسد این دوره نهفتگی با توجه به انواع مختلف ویروس کمی متفاوت باشد.

• ویروس عمدتاً از طریق ترشحات عفونی (قطرات تنفسی و خلط) بین افراد در تماس نزدیک (کمتر از ۶ فوت) منتقل می‌شود.
• انتقال هوابرد می‌تواند رخ دهد، به ویژه در فضاهای بسته (حتی با تهویه مناسب) یا در شرایطی که فرد عفونی به شدت تنفس می‌کند، مانند ورزش یا آواز خواندن.
• انتقال SARS-CoV-2 از افراد بدون علامت یا پیش‌علامتی می‌تواند اتفاق بیفتد.
• هنوز مشخص نیست که آیا ویروس می‌تواند از طریق خون، استفراغ، ادرار، شیر مادر یا منی منتقل شود یا خیر.

انواع ویروس:

انواع متعددی از ویروس در سطح جهان، از جمله در ایالات متحده، گردش کرده‌اند و انتظار می‌رود که انواع جدیدی نیز به وجود آیند. امیکرون (Omicron) همچنان به عنوان نوع غالب در ایالات متحده باقی مانده است. زیرگونه‌ها ممکن است حساسیت کمتری به آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده از واکسن‌های قبلی کووید-۱۹ و عفونت‌های قبلی کووید داشته باشند و نرخ بالاتری از عفونت مجدد را ایجاد کنند.

عفونت مجدد:

افرادی که قبلاً به کووید-۱۹ مبتلا شده‌اند، ممکن است به دلیل کاهش ایمنی ناشی از عفونت قبلی و/یا کاهش اثربخشی واکسن که با گذشت زمان رخ می‌دهد، دوباره مبتلا شوند.

عفونت در افراد واکسینه‌شده:

ممکن است عفونت‌های نفوذی در افرادی که واکسیناسیون کووید-۱۹ خود را به‌روز کرده‌اند، رخ دهد. با این حال، افرادی که واکسینه شده‌اند، کمتر احتمال دارد علائم شدید را تجربه کنند نسبت به کسانی که واکسینه نشده‌اند.

پیشگیری و کنترل عفونت در محیط‌های بهداشتی:

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) راهنمایی‌های به‌روزی در زمینه پیشگیری و کنترل عفونت ارائه کرده است تا خطر در مراکز درمانی کاهش یابد، بیماران دارای علائم به سرعت ایزوله شوند و از کارکنان بهداشتی محافظت شود.

درباره COVID-19:

ویروس‌های کرونا خانواده‌ای از ویروس‌ها هستند که برخی از آن‌ها باعث عفونت در انسان و حیواناتی مانند شتر، گربه و خفاش می‌شوند. هنگامی که ویروس‌های کرونا حیوانی تکامل می‌یابند، در موارد نادر می‌توانند به انسان‌ها عفونی شده و بین انسان‌ها منتقل شوند (عفونت زئونوز) همان‌طور که در نشانگان تنفسی خاورمیانه (MERS) و SARS رخ داده است. این انتقال از حیوان به انسان برای SARS-CoV-2 فرض شده و پس از آن انتقال فرد به فرد اتفاق افتاده است.

موضوعات مرتبط: نشانگان التهابی چند سیستمی در بزرگسالان، نشانگان التهابی چند سیستمی در کودکان، شرایط پس از کووید، تظاهرات پوستی و مخاط دهانی کووید-۱۹.