علل / مکانیسم آسیب معمول: شکستگی کندیل خارجی (lateral condyle fracture) دومین شکستگی شایع آرنج در کودکان است. این شکستگی شامل بخش انتهایی استخوان هومروس (distal humerus) است که کندیل خارجی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و معمولاً در اثر سقوط روی دست کشیده شده رخ می‌دهد. به‌طور خاص، فشار مدیال می‌تواند باعث شود که ساختارهای بافت نرم که به کندیل خارجی متصل می‌شوند، ساختار استخوانی را جدا کنند. مکانیسم دیگر آسیب می‌تواند سقوط روی کف دست در حالی که آرنج خم شده است باشد.

تاریخچه و نشانه‌های کلاسیک: این آسیب معمولاً در کودکان خردسال پس از یک سقوط رخ می‌دهد؛ آن‌ها معمولاً با درد موضعی در ناحیه اطراف کندیل خارجی هومروس و نیز محدودیت در دامنه حرکتی مراجعه می‌کنند.

شیوع: میانگین سنی بیماران تقریباً ۶ سال است و این آسیب تا ۱۵٪ از شکستگی‌های انتهایی هومروس را در جمعیت کودکان تشکیل می‌دهد، که پس از شکستگی‌های فوق کندیلی (supracondylar fractures) هومروس در رتبه دوم قرار دارد.

سیستم درجه‌بندی / طبقه‌بندی: طبق طبقه‌بندی وایس (Weiss classification)، شکستگی بر اساس میزان جابجایی و سطح آسیب به سطح مفصلی به نوع ۱، ۲ یا ۳ تقسیم می‌شود. طبقه‌بندی میلچ (Milch classification) بر اساس مکان خط شکستگی نسبت به شیار تروکلئار (trochlear groove) تعیین می‌شود. طبقه‌بندی سونگ (Song classification) پنج نوع مختلف شکستگی را توصیف می‌کند، که نوع ۵ به بیشترین جابجایی و چرخش قطعه شکستگی و نوع ۱ به شکستگی بدون جابجایی اشاره دارد.