دیستونی اورومندیبولار (Oromandibular Dystonia) نوعی دیستونی کانونی (Focal Dystonia) است که با اسپاسم‌های غیرارادی فک مشخص می‌شود. فک ممکن است به سمت پایین کشیده شود (دیستونی باز شدن فک - Jaw-Opening Dystonia)، بسته شود (دیستونی قفل شدن فک - Jaw-Clenching Dystonia)، و/یا به طرفین حرکت کند. گاهی اوقات این وضعیت با دیستونی زبان (Lingual Dystonia) که با حرکات غیرعادی زبان همراه است، مشاهده می‌شود. علائم معمول شامل مشکل در باز کردن دهان، قفل شدن یا ساییدن دندان‌ها، حرکات فک یا درد، جلو آمدن چانه، بیرون آمدن زبان، جمع کردن لب‌ها یا انقباض ماهیچه پلاتیسما (Platysma) می‌باشد. در برخی موارد، علائم تنها در حین انجام فعالیت ظاهر می‌شوند. این علائم می‌توانند منجر به مشکلاتی در گفتار، جویدن یا بلع شوند.

این وضعیت ممکن است با بلفارواسپاسم (Blepharospasm)، دیستونی گردنی (Cervical Dystonia)، و/یا دیسفونی اسپاسمودیک (Spasmodic Dysphonia) همراه باشد. علت آن ناشناخته است، اگرچه این حرکات ممکن است در بستر سندرم تاردیو (Tardive Syndrome) به عنوان نتیجه‌ای از داروهای مسدودکننده دوپامین (Dopamine-Blocking Medications) رخ دهند. اوج بروز علائم در سنین ۵۰ تا ۶۰ سالگی است. این وضعیت نادر بوده و در زنان شایع‌تر از مردان است. هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد.