اختلال عملکرد جنسی ناشی از مواد (Substance-induced sexual dysfunction)

اختلال عملکرد جنسی ناشی از مواد به وضعیتی در مردان و زنان اشاره دارد که در آن بیماران به دلیل عوارض جانبی برخی داروها (قانونی یا غیرقانونی) دچار مشکلاتی در تمایل جنسی، برانگیختگی و/یا ارگاسم می‌شوند.

تشخیص این وضعیت براساس معیارهای نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) انجام می‌شود که شامل اختلال عملکرد جنسی بالینی قابل‌توجهی است که برای فرد ناراحتی زیادی ایجاد می‌کند و علائم آن در طول یا بلافاصله پس از مسمومیت با مواد، ترک یا پس از مواجهه با یک دارو بروز می‌کند.

شیوع این وضعیت به دلایل مختلف، از جمله شرم و خجالت بیمار و همچنین قبول این که این عوارض جانبی بخش اجتناب‌ناپذیر درمان هستند، به احتمال زیاد کمتر گزارش می‌شود. گزارش شده است که تا ۵۰٪ از بیمارانی که داروهای ضدروان‌پریشی مصرف می‌کنند، عوارض جانبی جنسی نامطلوبی خواهند داشت و جایی بین ۲۵٪ تا ۸۰٪ از بیمارانی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند نیز ممکن است این عوارض را تجربه کنند.

مردان ممکن است از اختلال نعوظ (erectile dysfunction)، انزال زودرس یا عدم انزال، آنورگاسمی (anorgasmia) و/یا درد در هنگام رابطه جنسی شکایت کنند. زنان ممکن است از کاهش روانکاری/خشکی، کاهش پرخونی، آنورگاسمی، درد در هنگام رابطه جنسی و/یا کاهش میل جنسی شکایت کنند.

برای مشاهده فهرست مواد، به داده‌های واکنش‌های دارویی مراجعه کنید.

موضوع مرتبط: اختلال نعوظ ناشی از دارو (Drug-induced erectile dysfunction)