بیماری های مشابه

آنژیوم توفت‌دار، که قبلاً به عنوان آنژیوبلاستوما ناکاگاوا شناخته می‌شد، یک تومور عروقی نادر است. این نام به ظاهر هیستولوژیک نفوذ مویرگی "توفت‌دار" درم همراه با عروق لنفاوی گشاد اشاره دارد. تصور می‌شود که این تومور منشأ لنفاوی داشته باشد.

هامارتوم‌های مادرزادی عضله صاف در دوران جنینی شکل می‌گیرند و با تکثیر موضعی دسته‌های عضله صاف در درم که موهای ولوس (vellus) روی آن قرار دارند، مشخص می‌شوند. این هامارتوم‌ها ممکن است در زمان تولد یا در اوایل نوزادی مشاهده شوند. هیچ علائم سیستمیک وجود ندارد. شیوع تخمینی آن ۱ در هر ۲۶۰۰ تولد است و اندکی در مردان بیشتر دیده می‌شود.

تومور گلوموس یک نئوپلاسم خوش‌خیم است که از سلول‌های بدن گلوموس منشأ می‌گیرد. بدن‌های گلوموس به‌طور فراوان در نوک انگشتان دست متمرکز هستند، بنابراین تعجبی ندارد که تومورهای گلوموس بیشتر در دست‌ها و ناحیه زیر ناخن دیده می‌شوند. تومورهای کوچک و منفرد شایع‌تر هستند و زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می‌شوند. بیشتر بیماران بین ۳۰ تا ۵۰ سال سن دارند. تومورهای گلوموس زیر ناخنی ممکن است با یک سه‌گانه شامل درد، حساسیت شدید نقطه‌ای و حساسیت به سرما ظاهر شوند. در معاینه فیزیکی ممکن است یک پاپول کوچک قرمز یا آبی به قطر چند میلی‌متر مشاهده شود. برخی ممکن است به صورت یک خط اریترونیشیا (erythronychia) طولی با بریدگی در انتها یا شکاف طولی روی آن بروز کنند.

خال لکه شرابی که به آن خال فلامئوس (nevus flammeus) نیز می گویند، یک خال مادرزادی دائمی رایج است که به دلیل ناهنجاری رگ های خونی کوچک به نام مویرگ ها ایجاد می شود. خال لکه شرابی شبیه شراب قرمز ریخته شده روی پوست توصیف می شود. لکه ها در ابتدا صاف هستند، اما با گذشت زمان ممکن است برجسته شوند. رنگ آنها نیز ممکن است به مرور زمان تیره تر شود و با یک رنگ قرمز روشن شروع شده و به رنگ قرمز تیره تر، مایل به قهوه ای یا بنفش تغییر کند. معمولاً این لکه‌ها به خودی خود ایجاد می‌شوند و بی‌ضرر هستند، اما گاهی اوقات ممکن است نشانه‌ای از یک سندرم باشند. راه های درمان خال لکه شرابی، راه های مراقبت از خال لکه شرابی، راه های تشخیص خال لکه شرابی

آنژیوم سرپژینوزوم (Angioma serpiginosum) یک ناهنجاری عروقی خوش‌خیم (benign vascular malformation) است که معمولاً در دو دهه اول زندگی ظاهر می‌شود. این عارضه در دختران جوان شایع‌تر است. آنژیوم سرپژینوزوم به‌صورت نواحی کوچک ماکول‌های (macules) قرمز یا بنفش رنگ و پاپول‌های (papules) ظاهر می‌شود که در طی چند سال به‌تدریج به هم می‌پیوندند و در نهایت شکلی "سرپژینوز" (serpiginous) به خود می‌گیرند.

تلانژکتازیای ماکولاریس اروپتیوا پرستانس (Telangiectasia macularis eruptiva perstans یا TMEP) نوعی ماستوسیتوز پوستی است که به دلیل تجمع سلول‌های ماست (mast cells) در پوست ایجاد می‌شود. این ضایعات خارش‌دار به مرور زمان پایدار می‌مانند و می‌توانند در هر نقطه از سطح پوست ظاهر شوند. به طور معمول، بیمار از نظر پوستی و سیستمیک بدون علائم است، اما در بسیاری از موارد ممکن است ماستوسیتوز سیستمیک زمینه‌ای وجود داشته باشد که دستگاه‌های گوارشی، عضلانی-اسکلتی یا ریوی را درگیر کرده و با سطوح تریپتاز (serum tryptase) سرم همبستگی دارد. TMEP تقریباً به طور انحصاری در بزرگسالان تأثیر می‌گذارد. این بیماری دوره‌ای خوش‌خیم دارد و درمان آن به صورت علامتی است.