ماستیت گرانولوماتوز مزمن (Chronic Granulomatous Mastitis یا CGM) که به‌طور رایج به‌عنوان ماستیت گرانولوماتوز ایدیوپاتیک یا ماستیت گرانولوماتوز لوبولار نیز شناخته می‌شود، یک وضعیت التهابی نادر و خوش‌خیم در پستان است. این بیماری معمولاً زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اکثر بیمارانی که مبتلا می‌شوند، سابقه قطع شیردهی در ۶ تا ۲۴ ماه گذشته را دارند. اتیولوژی این بیماری به‌خوبی شناخته نشده است. هایپرپرولاکتینمی (Hyperprolactinemia) و سیگار کشیدن عوامل خطر شناخته‌شده‌ای هستند. گونه‌های کورینه‌باکتریوم (Corynebacterium) به طور مداوم در CGM ایزوله شده‌اند، اما تأثیر علی آن‌ها هنوز ثابت نشده است.

بیماران مبتلا به CGM با توده قابل لمس در پستان، پلاک سخت یا ندول متغیر که معمولاً دردناک است، مراجعه می‌کنند. با پیشرفت بیماری، ممکن است فیستول‌ها ایجاد شده و منجر به تخلیه چرکی شوند. CGM معمولاً یک‌طرفه است اما ممکن است در ۲۵ درصد موارد دوطرفه باشد. گزارش شده است که اریتم ندوزوم (Erythema Nodosum یا EN) در بیماران مبتلا به CGM رخ می‌دهد و پس از تشخیص CGM ظاهر می‌شود که نشان می‌دهد CGM ممکن است عامل تحریک‌کننده EN باشد، اگرچه برخی نویسندگان حدس می‌زنند که این دو وضعیت ممکن است مکانیسم‌های پاتوژنتیک مشترکی داشته باشند. دیگر تظاهرات التهابی خارج از پستان گزارش‌شده شامل آرتراژیاس (arthralgias) و اپی‌اسکلریت (episcleritis) است.

تشخیص CGM بر اساس رد سایر بیماری‌ها است. مهم است که کارسینومای پستان را با استفاده از ماموگرافی، سونوگرافی و بیوپسی با سوزن هسته‌ای رد کنیم. بیوپسی با سوزن هسته‌ای نیز باید برای کشت ارسال شود تا اتیولوژی‌های عفونی رد شوند. علاوه بر این، سایر علل بیماری‌های گرانولوماتوز مانند سارکوئیدوز (sarcoidosis) یا بیماری‌های روماتولوژیک نیز ممکن است مورد توجه قرار گیرند.

تا به امروز، الگوریتم درمانی مشخصی وجود ندارد. براساس سری‌های موردی و گزارش‌های موردی، آنتی‌بیوتیک‌ها، کورتیکواستروئیدها و/یا داروهای سرکوب‌کننده ایمنی ممکن است برای برخی بیماران مفید باشند. سیر طبیعی بیماری به‌خوبی توصیف نشده است: برخی بیماران خود به خود بهبود می‌یابند، برخی با درمان بهبود پیدا می‌کنند و برخی دیگر علی‌رغم درمان دچار عود یا بیماری مقاوم می‌شوند.

همچنین ببینید: ماستیت (mastitis).