مسمومیت قارچی (که به عنوان مایسیتیزم و مایسیتسموس نیز شناخته می‌شود) پس از مصرف قارچ سمی رخ می‌دهد. تنها ۵٪ از تمام گونه‌های شناخته شده قارچ‌ها سمی هستند، هرچند که گونه‌های سمی جدیدی به طور مداوم شناسایی می‌شوند. اشتباه در شناسایی قارچ‌ها امری رایج است. مسمومیت قارچی بر اساس نوع سمی که مصرف شده متفاوت بروز می‌کند. شدت علائم از خفیف تا مرگبار متغیر است. بیشتر موارد مرگبار به دلیل مصرف قارچ Amanita phalloides است.

شیوع دقیق مرگ و میر ناشی از مسمومیت قارچی ناشناخته است، اما تصور می‌شود که هر سال در صدها مورد اتفاق می‌افتد. یک خطر فزاینده در مناطقی از جهان مشاهده می‌شود که با هجوم گسترده مهاجران روبرو هستند، برخی از این افراد به دلیل شرایط اقتصادی نامناسب به دنبال غذا می‌گردند.

یکی از ملاحظات کلیدی در طبقه‌بندی نوع مسمومیت قارچی به طور سنتی زمان شروع علائم گوارشی (GI) بوده است. به طور کلی، اما نه به طور قطعی، تأخیر کمتر از ۶ ساعت نشان‌دهنده سمی بودن محدود است. در مقابل، اگر علائم گوارشی بیش از ۶ ساعت پس از مصرف ظاهر شوند، باید یک دوره بالینی جدی‌تر در نظر گرفته شود. با این حال، با کشف قارچ‌های سمی بیشتر، این الگوی زمانی همچنان در حال تغییر است و به عنوان یک راهنمای پیش‌بینی کمتر قابل اعتماد می‌شود.