زخم معده (Gastric ulcer)، که نوعی رایج از بیماری زخم پپتیک (peptic ulcer disease) است، زخمی است که در لایه مخاطی معده ایجاد می‌شود و ناشی از آسیب اسید معده به دستگاه گوارش است. شیوع این بیماری در مردان و زنان مشابه است، اما در مردان اندکی بیشتر است. با افزایش سن، میزان بروز و مرگ‌ومیر این بیماری افزایش می‌یابد.

هفتاد درصد از زخم‌های پپتیک بدون علامت هستند و ۶۰ درصد از آنها به طور خودبخودی بهبود می‌یابند.

عوامل مرتبط و خطر

زخم‌های معده می‌توانند با عفونت باکتری هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) یا مصرف داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مرتبط باشند. سایر عوامل خطر شامل سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد الکل، استروئیدها و رژیم غذایی با نمک بالا می‌باشند. علل کمتر شایع شامل ایسکمی ناشی از سوختگی‌های شدید (زخم کرلینگ یا Curling ulcer) و تحریک غیرقابل کنترل سلول‌های پاریتال به دلیل تحریک عصب واگ ناشی از افزایش فشار داخل جمجمه‌ای (زخم کوشینگ یا Cushing ulcer) هستند.

عوارض

در صورت عدم درمان، زخم‌های معده ممکن است منجر به خونریزی، سوراخ شدن، عفونت یا تشکیل بافت اسکار شوند.