نوروپاتی حسی-حرکتی دمیلینه‌کننده نوعی اختلال عملکرد عصب محیطی است که به دلیل از دست دادن میلین (myelination) اطراف آکسون‌های نورون‌ها ایجاد می‌شود. این نوع از نوروپاتی‌ها می‌توانند علائم حرکتی، حسی یا خودمختار (autonomic) ایجاد کنند. در نوروپاتی‌های دمیلینه‌کننده، ابتدا آکسون‌های با قطر بزرگ تحت تأثیر قرار می‌گیرند و در مراحل اولیه ضعف حرکتی، از دست دادن حس ارتعاش و کاهش حس عمقی (proprioception) بروز می‌یابد.

شروع و علل نوروپاتی‌های دمیلینه‌کننده

نوروپاتی‌های دمیلینه‌کننده ممکن است به صورت حاد یا مزمن آغاز شوند. عوامل متعددی می‌توانند موجب دمیلینه شدن شوند، از جمله بیماری‌های خودایمنی، سموم، عوارض جانبی داروها، کمبودهای تغذیه‌ای، عفونت‌ها، سندرم‌های پارانئوپلاستیک و اختلالات مادرزادی. بیماری شارکو-ماری-توث (Charcot-Marie-Tooth) شایع‌ترین علت نوروپاتی پلی‌دمیلینه‌کننده ارثی است.

سن شروع و درمان

سن شروع و نوع درمان بر اساس علت زمینه‌ای نوروپاتی متفاوت است.