بیماری های مشابه

وضعیت رشد جنینی یا جنین در رحم که همچنین به عنوان بارداری (gestation) شناخته می‌شود. به ندرت، مردان ترنسجندر می‌توانند باردار شوند. این وضعیت با علائمی مانند قطع قاعدگی، حساسیت سینه‌ها، تهوع، استفراغ، تکرر ادرار، افزایش وزن و حرکت جنین مشخص می‌شود. وجود هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) در خون و ادرار از نشانه‌های تشخیصی اولیه است. دیگر علائم و نشانه‌های رایج شامل خستگی، بزرگ شدن سینه‌ها، نفخ یا بزرگ شدن شکم، تغییرات خلقی، آنژیوماهای عنکبوتی، علامت چادویک (Chadwick sign)، توبروکل‌های مونتگومری (Montgomery's tubercles)، علامت هگار (Hegar's sign)، افزایش دمای پایه بدن و ترک‌های پوستی می‌باشند. مدت زمان بارداری در انسان حدود ۴۰ هفته است.

پرولاکتینوم‌ها آدنوم‌های (adenomas) لوب قدامی غده هیپوفیز (anterior lobe of the pituitary gland) هستند که پرولاکتین تولید می‌کنند. این نوع آدنوم‌ها شایع‌ترین نوع آدنوم‌های غده هیپوفیز هستند و با هیپرپرولاکتینمی (hyperprolactinemia) همراه می‌باشند. بیشترین موارد پرولاکتینوم‌ها در زنان (>70%) دیده می‌شود و تعداد کمی از موارد در کودکان گزارش شده است.

داروهای مختلفی وجود دارند که می‌توانند زمان‌بندی، مدت، تناوب و/یا شدت قاعدگی (menses) را تغییر دهند. بیماران ممکن است با آمنوره (amenorrhea) یا خونریزی غیرطبیعی رحمی (AUB) جدید مواجه شوند. داروهایی که ممکن است عامل این مشکلات باشند در دسته‌های زیر قرار می‌گیرند: