انسداد مجرای نازولاکریمال (Nasolacrimal Duct Obstruction - NLDO) ناشی از هرگونه مانعی در جریان از پانکتوم‌ها (puncta) در پلک‌ها به بینی است. NLDO ممکن است به دلیل علل اکتسابی یا ناهنجاری‌های مادرزادی باشد.
انسداد اکتسابی مجرای نازولاکریمال: علل اکتسابی می‌توانند اولیه یا ثانویه باشند. انسداد اکتسابی اولیه مجرای نازولاکریمال (Primary Acquired Nasolacrimal Duct Obstruction - PANDO) ناشی از التهاب ناشناخته و فیبروز حاصل از آن است. علل انسداد اکتسابی ثانویه مجرای نازولاکریمال (Secondary Acquired Nasolacrimal Duct Obstruction - SANDO) می‌توانند شامل علل التهابی، عفونی، نئوپلاستیک یا تروماتیک باشند. پاتوفیزیولوژی انسداد به علت آن بستگی دارد.
علل التهابی می‌توانند ناشی از بیماری‌های خودایمنی باشند که شایع‌ترین آنها گرانولوماتوز با پلی‌آنژیت، سندرم استیونز-جانسون و سارکوئیدوز است. التهاب خارجی می‌تواند ناشی از دارودرمانی (مانند داروهای چشمی موضعی، داروهای شیمی‌درمانی)، سوختگی، آلرژی یا رادیوتراپی باشد. در هر صورت، التهاب داخلی و خارجی هر دو منجر به وازودیلاتاسیون و تورم مخاطی شده که منجر به انسداد می‌شود.
علل عفونی باعث انسداد به روشی مشابه می‌شوند. عفونت می‌تواند علت یا عارضه NLDO باشد. عوامل عفونی می‌توانند با ورود به مجرا و تکثیر، باعث انسداد شوند. برعکس، NLDO می‌تواند با ایجاد جریان راکد، محیطی مناسب برای رشد عوامل عفونی ایجاد کرده و منجر به عفونت شود. در هر دو حالت، عوامل ویروسی، قارچی و باکتریایی می‌توانند مسئول عفونت باشند، اگرچه باکتری‌های گرم‌مثبت شایع‌ترین میکروارگانیسم‌های مشاهده‌شده هستند. شایع‌ترین عوامل باکتریایی شامل باکتری‌هایی هستند که معمولاً مخاط بینی را کلونیزه می‌کنند، از جمله استافیلوکوک اپیدرمیدیس، استرپتوکوک پنومونیه، سودوموناس آئروژینوزا، اکتینومایسس ایزرائیلی و هموفیلوس آنفلوآنزا.
نئوپلاسم‌ها می‌توانند منجر به انسداد جرمی شوند. نئوپلاسم‌های ناشی از رشد اولیه در سیستم نازولاکریمال از منشاء اپیتلیال هستند و شامل کارسینوم سلول سنگفرشی، آدنوکارسینوم، کارسینوم آدنویید سیستیک و کارسینوم سلول ترانزیشنال هستند. نئوپلاسم‌های غیر اپیتلیال شامل لنفوم‌ها، ملانوم‌ها و سارکوم‌ها می‌باشند. انسداد ناشی از گسترش ثانویه بیشتر به دلیل کارسینوم سلول بازال یا کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن است. شایع‌ترین منابع گسترش متاستاتیک شامل کارسینوم رحم، کارسینوم کولورکتال و کارسینوم ریه هستند.
علل تروماتیک NLDO شامل پارگی‌ها، تروماهای بلانت و تروماهای یاتروژنیک است. شایع‌ترین علت تروماتیک SANDO شکستگی‌های نازو-اوربیتو-اتموئید ناشی از تروماهای بلانت است. علل یاتروژنیک شامل تروما پس از پروبینگ نازولاکریمال، جراحی اندوسکوپیک سینوس و پروسیجرهای جراحی کرانیومکسیلوفاشیال می‌باشند.
انسداد اکتسابی مجرای نازولاکریمال شیوع 20.24 در هر 100,000 نفر دارد و شایع‌ترین علت اشک‌ریزش (Epiphora) در بزرگسالان است. به احتمال زیاد به دلیل تفاوت‌های آناتومیکی، NLDO در بیماران زن شایع‌تر است.
شرایط پزشکی پیش‌زمینه‌ای شامل گلوکوم، خشکی چشم، کاتاراکت، دیابت ملیتوس، بدخیمی سیستمیک، سیگار کشیدن و پرفشاری خون می‌باشد.
انسداد مادرزادی مجرای نازولاکریمال: در نوزادان، NLDO ممکن است به دلیل تکامل ناقص کانالیزاسیون تخلیه باشد. از نظر جنینی، دستگاه نازولاکریمال بین هفته سوم تا پنجم بارداری ظاهر می‌شود. ابتدا، یک چین بین فرآیندهای فرونازال و ماگزیلاری شکل می‌گیرد. سپس بافت اکتودرمی وارد این چین شده و یک رشته اپیتلیومی از پانکتوم به بینی امتداد می‌یابد. کانالیزاسیون بافت در طول هفته هشتم بارداری رخ داده و از پانکتوم به سوراخ‌های بینی ادامه می‌یابد. آخرین قسمتی که کانالیزاسیون آن تکمیل می‌شود، در دهانه دیستال در سوراخ‌های بینی، نزدیک به دریچه هاسنر (valve of Hasner) است. باقی‌ماندن یک غشاء در دریچه هاسنر شایع‌ترین مکان NLDO است.
انسداد مادرزادی مجرای نازولاکریمال در 6 درصد از نوزادان رخ می‌دهد، بدون تمایل جنسی، و با میانگین سنی تشخیص 5 هفته. شیوع آن در نوزادان مرده بالاتر، 73 درصد است. NLDO شایع‌ترین علت اشک‌ریزش و عفونت‌های مکرر چشمی در کودکان خردسال است. رفع خودبه‌خودی معمولاً تا 6 ماهگی رخ می‌دهد؛ باقی‌ماندن بیش از 12 ماه نشان‌دهنده شانس کمتر رفع خودبه‌خودی است.
اکتسابی و مادرزادی: بیماران معمولاً با اشک‌ریزش یا ترشحات مراجعه می‌کنند. علائم اشک‌ریزش ممکن است در شرایط محیطی مانند باد و هوای سرد افزایش یابد. بیماران ممکن است سابقه کنژنکتیویت یا داکریوسیستیت مکرر داشته باشند. علائم داکریوسیستیت شامل درد، قرمزی، تورم، ترشحات اطراف چشم و ترشحات است؛ این علائم می‌توانند یک‌طرفه یا دوطرفه باشند. پوست