ناتوانی قلب در پمپاژ مؤثر خون، که به دلیل واکنش نامطلوب به دارو ایجاد می‌شود. انواع مختلفی از عوامل دارویی با نارسایی قلبی ناشی از دارو (Drug-Induced Heart Failure) مرتبط هستند. برخی از داروهای غیرقلبی شایع شامل (اما محدود به این‌ها نیستند) کوکائین، مهارکننده‌های تیروزین کیناز (Tyrosine Kinase Inhibitors) و سایر عوامل شیمی‌درمانی (Chemotherapeutic Agents)، بتا بلوکرها (Beta Blockers)، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، بیهوش‌کننده‌ها (Anesthetics) و/یا داروهای ضدافسردگی (Antidepressants) هستند. بیماران ممکن است با تنگی نفس هنگام فعالیت (Dyspnea on Exertion)، تنگی نفس مکرر در حالت درازکش (Supine Position)، احتباس مایعات یا رال‌ها (Rales)، تورم وریدهای گردنی (Jugular Venous Distension) و ادم ریوی (Pulmonary Edema) در معاینه فیزیکی یا عکس رادیوگرافی قفسه سینه (Chest X-Ray) مراجعه کنند. بیمارانی که داروهای مرتبط با نارسایی قلبی ناشی از دارو دریافت می‌کنند، باید به دقت از نظر اثرات قلبی-عروقی (Cardiovascular Effects) تحت نظر باشند.