خارش و پروریتوس

خارش (Itch) و پروریتوس (Pruritus) مترادف هستند. خارش به عنوان احساسی تعریف می‌شود که منجر به خراشیدن یا میل به خراشیدن می‌شود. بسیاری از بیماری‌های پوستی، مانند پسوریازیس (Psoriasis)، درماتیت آتوپیک (Atopic Dermatitis) و گال (Scabies)، می‌توانند به شدت خارش‌زا باشند. در موارد خارش بدون بثورات پوستی - به صورت عمومی یا موضعی - تغییرات ثانویه پوستی مانند خراشیدگی و عفونت ممکن است رخ دهد اما تشخیص اولیه محسوب نمی‌شوند. اگرچه درمان‌های علامتی متعددی برای پروریتوس وجود دارد، هیچ دارویی برای خارش به اندازه آسپیرین برای درد مؤثر نیست.

خارش عمومی بدون بثورات

خارش عمومی بدون بثورات می‌تواند نشانه مهمی از شرایط داخلی مانند انسداد صفراوی (Biliary Obstruction)، نارسایی کلیوی (Renal Failure) حاد یا مزمن، پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism)، بیماری هوچکین (Hodgkin Disease)، سایر لنفوم‌ها (Lymphomas) و دیگر بیماری‌های میلوپرولیفراتیو (Myeloproliferative Diseases) باشد. ارتباط بین پروریتوس و تومورهای بدخیم جامد بسیار نادر و ضعیف است، مگر در مواردی که، به عنوان مثال، تومور باعث انسداد صفراوی شود. داروها نیز می‌توانند باعث پروریتوس عمومی بدون بثورات شوند.

خارش آکواژنیک

خارش گسترده با ویژگی سوزن‌سوزن شدن که بلافاصله پس از تماس با آب ایجاد می‌شود و تغییرات پوستی قابل مشاهده‌ای ندارد، به عنوان خارش آکواژنیک (Aquagenic Pruritus) شناخته می‌شود و ممکن است نشانه پلی‌سیتمی ورا (Polycythemia Vera) باشد. این حالت همچنین با سندرم میلودیسپلاستیک (Myelodysplastic Syndrome) و سندرم هایپراوزینوفیلیک (Hypereosinophilic Syndrome) همراه بوده است. به ندرت گزارش شده که با ترومبوسیتمی ضروری (Essential Thrombocythemia) و میلوفیبروز (Myelofibrosis) نیز رخ دهد. برخی داروها نیز ممکن است این وضعیت را القا کنند.

خارش موضعی

خارش موضعی، که اغلب با ویژگی سوزش یا نیش‌زدن همراه است، می‌تواند به علت نوروپاتی‌های حسی محیطی ایزوله رخ دهد. این احساسات غیرطبیعی ممکن است به عنوان دیس‌استزی (Dysesthetic)، پاراستزی (Paresthetic) یا نوروپاتیک (Neuropathic) توصیف شوند. خارش موضعی در ناحیه پشت فوقانی ممکن است نشان‌دهنده پارستزی نوتالژیکا (Notalgia Paresthetica) باشد. خارش در ناحیه ساعدها ممکن است نشان‌دهنده پروریتوس براکیورادیال (Brachioradial Pruritus) باشد. دیس‌استزی پوست سر ممکن است به عنوان نتیجه‌ای از بیماری ستون فقرات گردنی رخ دهد. خارش شدید پوست سر نیز در درماتومیوزیت (Dermatomyositis) رخ می‌دهد. گاهی اوقات، خارش نوروپاتیک موضعی مانند پروریتوس براکیورادیال ممکن است خارش عمومی را تحریک کند.

پروریتوس عمومی در وضعیت نقص ایمنی

پروریتوس عمومی در شرایط نقص ایمنی می‌تواند نشانه‌ای از لنفوم، واکنش‌های دارویی و سایر شرایط مرتبط با خارش عمومی باشد.

پروریتوس در افراد مسن

پروریتوس در افراد مسن احتمالاً به عنوان نتیجه‌ای از نوروپاتی حسی مرتبط با سن است اما به طور معمول به عنوان تشخیص استثنایی در نظر گرفته می‌شود.

موضوع مرتبط: پروریتوس مرتبط با HIV/AIDS