اپاندیموما (Ependymoma) یک تومور مغزی یا نخاعی است که از سلول‌های اپاندیمال (Ependymal cells) منشأ می‌گیرد. اپاندیموماها ۴٪ از تومورهای سیستم عصبی مرکزی (CNS) در بزرگسالان و ۱۰٪ از تومورهای CNS در کودکان را تشکیل می‌دهند. در کودکان، این تومورها اغلب در بطن چهارم و حفره خلفی (posterior fossa) قرار دارند، در حالی که در بزرگسالان بیشتر در نخاع مشاهده می‌شوند. در نخاع، این تومورها تمایل به وقوع در مرکز دارند که منجر به گسترش متقارن نخاع می‌شود. اوج بروز اپاندیموما در بزرگسالان بین سنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی است.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه‌ها به محل تومور بستگی دارند، اما ممکن است شامل سردرد، استفراغ، ورم پاپی (Papilledema)، خواب‌آلودگی، آتاکسی (Ataxia)، نیستاگموس (Nystagmus)، ضعف یا دشواری در راه رفتن، اختلال حسی، و اختلال در عملکرد ادراری یا روده‌ای باشد. اپاندیموماها در بیماران مبتلا به نوروفیبروماتوز نوع ۲ (Neurofibromatosis Type 2) شیوع بالایی دارند.