بیماری های مشابه

گرانولومای جسم خارجی یک واکنش التهابی پوستی به مواد خارجی در درم (dermis) یا زیرجلد (subcutis) است که پتانسیل کمی برای تجزیه توسط ماکروفاژها دارد. مواد خارجی می‌توانند غیرزنده، معدنی یا آلی باشند که توسط بدن به عنوان "غیرخودی" شناسایی می‌شوند. شایع‌ترین علل گرانولومای جسم خارجی، پارگی فولیکول‌ها، کیست‌های اپیدرموئید و ضایعات آکنه هستند. پارگی فولیکول‌ها و کیست‌ها باعث می‌شود که کراتین که قبلاً محصور شده بود، به طور مستقیم با درم تماس پیدا کند، جایی که کراتین به عنوان ماده خارجی شناسایی می‌شود. همین موضوع در مورد موها یا ناخن‌های رشد کرده در داخل پوست نیز صدق می‌کند. لیست زیر علل دیگر گرانولومای جسم خارجی و همچنین مسیرهای ورود ممکن را نشان می‌دهد.

پتریژیوم به رشد نرم و گوشتی خوش‌خیم در سطح بولبار چشم در ناحیه پریلیمبال گفته می‌شود که ممکن است به سطح قرنیه نیز گسترش یابد. این رشدها می‌توانند از تقریباً مسطح و آتروفیک تا ضایعات فیبروواسکولار بزرگ و به سرعت رشدکننده متغیر باشند که قادرند توپوگرافی قرنیه را تغییر داده و حتی به مرکز نوری قرنیه برسند. اغلب این ضایعات در قسمت نازال بین‌پلکی ملتحمه بولبار یافت می‌شوند، اما می‌توانند به‌طور موقتی نیز رخ دهند. معمولاً پتریژیوم‌ها به صورت دوطرفه ظاهر می‌شوند ولی اندازه آن‌ها یکسان نیست. بروز این حالت در مردان بیشتر از زنان است و در اقلیم‌های گرم یا استوایی بسیار شایع‌تر است. بیماران ممکن است تنها با مشاهده این رشد مراجعه کنند یا از تحریک، قرمزی، تاری دید، خارش، دشواری در استفاده از لنزهای تماسی و یا احساس جسم خارجی شکایت داشته باشند. قرارگیری در معرض نور ماوراء بنفش (UV)، آلرژن‌ها، مواد شیمیایی مضر و محرک‌هایی مانند باد، خاک، گرد و غبار و آلودگی هوا همگی به اتیولوژی پتریژیوم‌ها کمک می‌کنند. همچنین ممکن است یک جزء ژنتیکی نیز وجود داشته باشد.