بیماری های مشابه

التهاب ملتحمه ویروسی (Viral Conjunctivitis) که معمولاً با نام چشم صورتی (Pink Eye) شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین انواع التهاب ملتحمه است.

ورم ملتحمه، که معمولا به عنوان چشم صورتی/چشم قرمز شناخته می شود، التهاب بافت روی سطح چشم و/یا پوشش داخلی پلک است. یک یا هر دو چشم صورتی یا قرمز و تحریک شده به نظر می رسند. ممکن است ترشحات (اشک، مخاط یا چرک) و همچنین حساسیت به نور روشن وجود داشته باشد. ممکن است سوزش، خارش، احساس شن در چشم و حتی درد در چشم وجود داشته باشد. ممکن است صبح هنگام بیدار شدن از خواب پلک ها به هم چسبیده باشند. بینایی ممکن است توسط مخاط یا اشک اضافی در چشم ها تار شود. راه های مراقبت قرمزی چشم (کونژنکتیویت)، راه های درمان قرمزی چشم (کونژنکتیویت)، راه های تشخیص قرمزی چشم (کونژنکتیویت)

ورم ملتحمه سمی ناشی از استفاده موضعی داروها یک مشکل شایع است. این مسمومیت می‌تواند به دلیل خود دارو (همانند مسمومیت با ویروپتیک) یا به دلیل ماده نگهدارنده در شیشه‌های قطره چشمی چندبار مصرف باشد. یکی از نگهدارنده‌های رایج که در تهیه داروهای چشمی استفاده می‌شود، بنزالکونیوم کلراید (benzalkonium chloride) است که به‌عنوان ماده‌ای سمی برای اپیتلیوم قرنیه شناخته شده است. ورم ملتحمه سمی بیشتر در بیمارانی که از داروهای موضعی متعدد استفاده می‌کنند، مشاهده می‌شود. این بیماران از قرمزی چشم، تحریک چشمی، اشک‌ریزی و ترشح شکایت دارند. علائم ممکن است پس از یک بار استفاده از دارو ظاهر شود، اما معمولاً تا چند هفته پس از شروع استفاده بروز نمی‌کند.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

ملتحمه‌چشمی پاپیلاری غول‌آسا (GPC)، شکلی شدید از التهاب ملتحمه ناشی از لنزهای تماسی است که به عنوان پاسخی التهابی به محلول‌های لنز تماسی، مواد سازنده لنز، رسوبات پروتئینی روی لنزها یا ضربه‌های مکانیکی بروز می‌کند. به احتمال زیاد، این مکانیزم ماهیتی چندعاملی دارد. بیماران تمایل دارند از قرمزی چشم‌ها، ترشحات مخاطی و تحریک و خارش چشمی شکایت کنند. در موارد شدیدتر، استفاده از لنزهای تماسی ممکن است ناراحت‌کننده یا غیرممکن باشد و با افتادگی پلک‌ها (پتوز) همراه شود. این التهاب ملتحمه تمایل دارد دوطرفه باشد، اما می‌تواند به صورت نامتقارن نیز بروز کند. در حالی که بیشتر بیماران از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، تحریک مزمن ناشی از بخیه‌های قرنیه‌ای نمایان می‌تواند علائم و نشانه‌های مشابهی را ایجاد کند. بیمارانی که مستعد آلرژی چشمی یا خشکی چشم هستند، ممکن است بیشتر به التهاب ملتحمه ناشی از لنز تماسی دچار شوند.

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

کراتوکونژونکتیویت بهاره (Vernal keratoconjunctivitis یا VKC) نوعی التهاب آلرژیک ملتحمه چشم است که در آب و هوای گرم و خشک رخ می‌دهد. واژه "Vernal" به معنی مرتبط با بهار است و این بیماری بیشتر در فصل‌های بهار و تابستان شایع است. پاتوفیزیولوژی این بیماری به دلیل تجمع بیش از حد ائوزینوفیل‌های فعال شده است که واکنش التهابی در ملتحمه چشم ایجاد می‌کنند.