اسکلریت نکروزان (Necrotizing scleritis)

اسکلریت نکروزان، نادرترین اما خطرناک‌ترین و مخرب‌ترین نوع اسکلریت (scleritis) است. این بیماری التهابی، صلبیه (sclera) را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اغلب با بیماری‌های سیستمیک کلاژن واسکولار، واسکولیت (vasculitis) یا بیماری‌های خودایمنی همراه است. آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis) شایع‌ترین حالتی است که با اسکلریت مرتبط می‌باشد.

علائم و نشانه‌ها

اسکلریت نکروزان معمولاً باعث قرمزی شدید و درد در ناحیه‌ای از صلبیه می‌شود. با پیشرفت بیماری، صلبیه نکروز شده و تنها لکه‌ای سفید از صلبیه نازک باقی می‌ماند که توسط رگ‌های خونی قرمز و ملتهب احاطه شده است. با نازک شدن صلبیه، رنگ آبی رگ‌های خونی زیرین یووه‌آ (uvea) قابل مشاهده می‌شود (صلبیه آبی) و گاهی فشار داخل چشمی می‌تواند باعث بیرون‌زدگی ناحیه‌ای از صلبیه شود.

اسکلریت نکروزان بدون درد

به ندرت، اسکلریت نکروزان می‌تواند بدون درد و قرمزی رخ دهد و ممکن است به سوراخ شدن چشم منجر شود. این نوع از اسکلریت نکروزان به نام اسکلرومالاسیای سوراخ‌کننده (scleromalacia perforans) شناخته می‌شود.

اپیدمیولوژی و عوامل خطر

اسکلریت نکروزان بیشتر در زنان میانسال با بیماری‌های روماتولوژیک مشاهده می‌شود و با تشدید واسکولیت همراه است. مانند دیگر انواع اسکلریت، تمایل به درگیر شدن هر دو چشم وجود دارد، اگرچه بیماری ممکن است در هر چشم به طور متفاوت و با سرعت‌های مختلف پیشرفت کند.

عوارض

عوارض چشمی یا خارج چشمی (از جمله مرگ زودرس) در بیش از 50٪ بیماران مبتلا به اسکلریت نکروزان مشاهده می‌شود.