زردی (Jaundice)

زردی به زرد شدن پوست، غشاهای مخاطی و صلبیه چشم‌ها گفته می‌شود. این وضعیت ناشی از تجمع بیلی‌روبین (Bilirubin) در این اندام‌ها است. بیلی‌روبین ممکن است به دلیل افزایش ترشح به خون یا کاهش دفع به مدفوع و ادرار تجمع یابد. همولیز (Hemolysis) شایع‌ترین علت افزایش ترشح بیلی‌روبین به خون است، در حالی که اختلالات کبدی و صفراوی شایع‌ترین علل کاهش دفع بیلی‌روبین هستند. داروها ممکن است از طریق هر یک از این مکانیسم‌ها باعث زردی شوند.

برخی داروها ممکن است موجب همولیز شده و به افزایش بیلی‌روبین در گردش خون منجر شوند. داروهای دیگر می‌توانند باعث آسیب‌زایی کبدی (Hepatotoxicity) شوند و در نتیجه آسیب سلول‌های کبدی و کاهش کنژوگه شدن بیلی‌روبین توسط کبد را به دنبال داشته باشند. در نهایت، داروها ممکن است باعث کلستاز (Cholestasis) یا آسیب به مجاری صفراوی شوند و در نتیجه دفع بیلی‌روبین را کاهش دهند. بسیاری از داروهای تجویزی، مواد مخدر و مکمل‌های بدون نسخه، چه در دوزهای معمولی و چه در دوزهای بیش از حد، با زردی ناشی از انواع مختلف آسیب‌های کبدی مرتبط بوده‌اند.

نشانه بارز زردی ناشی از داروها زرد شدن پوست است. این وضعیت ممکن است در شرایطی که بیمار به طور کلی بدون علامت است، یا در بیمارانی با عوارض هپاتیت و حتی نارسایی کبد که با تغییر وضعیت ذهنی، اختلالات انعقادی و خستگی مشخص می‌شود، رخ دهد. برخی از بیماران مبتلا به افزایش بیلی‌روبین خون (Hyperbilirubinemia) از خارش (Pruritus) شکایت می‌کنند.