سندرم جنینی الکل یک وضعیت نوزادی است که به دلیل قرار گرفتن در معرض اتانول بیش از حد در دوران بارداری (in utero) ایجاد می‌شود و منجر به ناهنجاری‌های عصبی-رشدی و کندی رشد می‌شود. بیماران مبتلا به سندرم الکل جنینی می‌توانند فنوتیپ‌های مختلفی داشته باشند. **ویژگی‌های بالینی** ویژگی‌های معمول این سندرم شامل دیسمورفولوژی صورت (facial dysmorphology) مانند ناهنجاری‌های چشمی، گوشی و دندانی، نقص‌های قلبی (cardiac defects)، میکروسفالی (microcephaly)، ناتوانی ذهنی (intellectual disability) و محدودیت حرکت مفاصل است. سایر علائم شامل وزن کم هنگام تولد و اختلالات رفتاری و شناختی می‌باشد. نوزادان و کودکان ممکن است با مشکلاتی مانند عدم رشد کافی، تحریک‌پذیری، نیستاگموس (nystagmus)، هیپوتونی (hypotonia)، اختلالات خواب و تشنج مواجه شوند. زردی، اسکلرا زرد (icteric sclera)، انقباضات مفصلی (joint contractures)، کدورت قرنیه (corneal opacities) و تاری دید نیز ممکن است مشاهده شود. **پیش‌آگهی و سیر بیماری** سندرم الکل جنینی پیشرفت نمی‌کند، اما نقص‌های شناختی و ویژگی‌های دیسمورفیک ناشی از تغییرات در تکامل جنینی غیرقابل برگشت هستند.