آلوپسی مثلثی مادرزادی (Congenital triangular alopecia) که به نام‌های خال براور (Brauer nevus)، خال هیپوتریکوتیک (hypotrichotic nevus) و آلوپسی مثلثی تمپورال (temporal triangular alopecia) نیز شناخته می‌شود، یک لکه موضعی از ریزش مو در ناحیه جلو-تمپورال پوست سر است. این بیماری معمولاً در سنین 2 تا 9 سالگی ظاهر می‌شود و به ندرت در دوران نوجوانی یا بزرگسالی آغاز می‌گردد. این اختلال در هیچ جنس خاصی بیشتر دیده نمی‌شود و در افراد سفیدپوست و آسیایی شایع‌تر است. موارد خانوادگی گزارش شده‌اند اما ژن مرتبطی شناسایی نشده است.
ویژگی‌های بالینی
آلوپسی مثلثی مادرزادی معمولاً به صورت ریزش مو در الگوی مثلثی، نیزه‌ای یا بیضی شکل در ناحیه جلو-تمپورال پوست سر بروز می‌کند. قاعده ضایعه تا خط موی پیشانی امتداد دارد، در حالی که نوک ضایعه به سمت پوست سر تمپورال گسترش می‌یابد. مرز مشخصی بین ناحیه آلوپسی و بقیه پوست سر وجود ندارد. این آلوپسی معمولاً یک‌طرفه است اما ممکن است دوطرفه نیز باشد. ممکن است تعداد کمی از موهای ترمینال و/یا ولوس در داخل لکه آلوپسی وجود داشته باشد، یا لکه ممکن است کاملاً فاقد مو باشد. با این حال، التهاب و اسکار در این ضایعه وجود ندارد. اندازه ضایعه بدون تغییر باقی می‌ماند و در طول زندگی بدون علامت است.
واریانت‌های غیرمعمول
واریانت‌های غیرمعمول آلوپسی مثلثی مادرزادی با توزیع‌های پررنگ در ناحیه اکسیپیتال و میدفورنتال وجود دارند. این واریانت‌ها معمولاً در بدو تولد تشخیص داده می‌شوند و در مردان شایع‌تر هستند. ممکن است موهای سفید بیشتری در واریانت اکسیپیتال مشاهده شود.
مکان‌های غیرمعمول
گزارش‌هایی از مکان‌های غیرمعمول دیگر شامل ناحیه پاریتال، ورتکس و ابروی یک‌طرفه وجود دارد.
عوامل مستعد کننده
عوامل مستعد کننده شناخته شده‌ای برای این واریانت آلوپسی وجود ندارد. در حالی که آلوپسی مثلثی مادرزادی ممکن است به صورت انفرادی رخ دهد، در 15٪ از موارد با دیگر اختلالات رشدی همراه بوده است. گزارش‌های موردی از شرایط همراه متعدد شامل سندرم داون (Down syndrome)، فاکوماتوزیس پیگمنتووَسکولاریس (phakomatosis pigmentovascularis) و تشنج (seizures) می‌باشد.