گناتواستومازیس (Gnathostomiasis) یک عفونت کرمی (helminth) است که پس از مصرف ماهی خام، قورباغه، مرغ یا گوشت خوک آلوده به گناتواستومای اسپینیگِروم (Gnathostoma spinigerum) و سایر گونه‌های جزئی گناتواستوما به وجود می‌آید.

علائم پوستی

علائم پوستی این بیماری شبیه به لوازیس (loiasis) است، به طوری که بیمار از ورم‌های پوستی و زیرپوستی مهاجر شکایت می‌کند که ممکن است بی‌قواره یا شبیه به مهاجرت لارو پوستی (cutaneous larva migrans) به صورت مارپیچی (serpiginous) باشند. تا ۷۵٪ از بیماران مبتلا به گناتواستومازیس ممکن است علائم پوستی داشته باشند. بیماران ممکن است از خارش (pruritus)، درد مفاصل (arthralgias) و درد عضلانی (myalgias)، تب، تهوع و درد شکمی شکایت کنند. لاروها می‌توانند از هر عضوی عبور کنند و بنابراین تقریباً هر علامت فیزیکی ممکن است رخ دهد؛ برای مثال، درد در ناحیه بالای راست شکم و التهاب کبد (transaminitis) ممکن است در حالی که لاروها از کبد عبور می‌کنند، رخ دهد. بیماری سیستم عصبی مرکزی (CNS) به ندرت گزارش می‌شود اما دارای پیش‌آگهی به مراتب بدتری است (مرگ و میر ۲۵٪). ائوزینوفیلی (eosinophilia) شدید معمول است.

اپیدمیولوژی و سیر بیماری

گناتواستومازیس در بسیاری از نقاط آسیا و آمریکای جنوبی و مرکزی بومی است و پس از سفر به آفریقای جنوبی و مرکزی نیز گزارش شده است. علائم عمومی (constitutional) تقریباً ۲ روز تا ۲ هفته پس از مصرف غذای آلوده بروز می‌کند، اما علائم پوستی معمولاً تا ۲ هفته یا بیشتر پس از تماس ظاهر نمی‌شوند. در صورت عدم درمان، علائم ممکن است بیش از یک دهه ادامه یابند. گناتواستومازیس بیشتر در بزرگسالان رخ می‌دهد و ممکن است شیوع کمی در مردان بیشتر باشد. بازگشت علائم و نیاز به درمان مجدد غیرمعمول نیست.