بیماری های مشابه

کیست‌های مجرای تیروگلوسال (TGDCs) بقایای جنینی هستند که پس از نزول غده تیروئید در جنین، از بین نمی‌روند. این کیست‌ها شایع‌ترین ناهنجاری‌های گردنی در کودکان به شمار می‌روند. کیست‌های مجرای تیروگلوسال معمولاً در دوران کودکی ظاهر می‌شوند و میانگین سن بروز آن‌ها ۵.۶ سال است. این کیست‌ها به صورت توده‌های مرکزی، بدون درد و نرم دیده می‌شوند. هیچ گونه غلبه جنسی در بروز این کیست‌ها وجود ندارد. حداقل نیمی از موارد کودکان زمانی بروز می‌کنند که کیست مجرای تیروگلوسال با عفونت پیچیده شده باشد که در این صورت، کیست‌ها ممکن است دردناک شوند. در موارد نادر، این کیست‌ها می‌توانند باعث انسداد راه هوایی و خطر جدی برای زندگی شوند.

پیلومتریکوما (Pilomatricoma)، که به‌عنوان اپی‌تلیومای کلسیفیه مالرب (calcifying epithelioma of Malherbe) یا پیلومتریکسوما (pilomatrixoma) نیز شناخته می‌شود، یک تومور خوش‌خیم کوچک با تمایز به سمت بخش ماتریکس فولیکول‌های مو است. در این ضایعات، نقص مولکولی در بتا-کاتنین (beta-catenin) وجود دارد. پیلومتریکوما معمولاً در دوران کودکی به صورت تومورهای منفرد و بدون علامت بروز می‌کند. از نظر بالینی، این تومورها به صورت ندول کوچک، سخت و متحرک با کمی قرمزی ظاهر می‌شوند. ناحیه سر و گردن بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرد، اما نواحی شایع دیگر شامل تنه و اندام‌های فوقانی هستند. توزیع دو‌گانه‌ای با یک اوج بین سنین ۵ تا ۱۵ سال و اوج دیگری بین ۵۰ تا ۶۰ سال دیده می‌شود. اگرچه معمولاً به صورت پراکنده رخ می‌دهد، اما موارد خانوادگی از پیلومتریکوما نیز گزارش شده است.