فلج ناشی از کنه

فلج ناشی از کنه یک علت نادر برای نوروپاتی محیطی حاد (acute peripheral neuropathy) است که توسط سمی که در زمان گزش کنه آزاد می‌شود، ایجاد می‌شود. گزش گونه‌های مختلفی از کنه می‌تواند منجر به فلج ناشی از کنه شود. در ایالات متحده، گونه‌های کنه Dermacentor andersoni و Dermacentor variabilis بیشترین ارتباط را با این نوع فلج دارند. میزان واقعی وقوع و شیوع فلج ناشی از کنه ناشناخته است، اما این عارضه نادری از بیماری‌های منتقله از طریق کنه است. علاوه بر ایالات متحده، در استرالیا نیز گونه‌های کنه‌ای وجود دارند که می‌توانند باعث فلج ناشی از کنه شوند.

علائم بیماری حدود ۴ تا ۷ روز پس از گزش کنه ظاهر می‌شود. بیماران با پارستزی (paresthesias)، خستگی و گاهی درد عضلانی مراجعه می‌کنند. فلج ناشی از کنه می‌تواند پیشرفت کرده و به فلج صعودی تبدیل شود که ممکن است کنترل دیافراگم و تحریک تنفسی را تحت تأثیر قرار دهد.

کودکان و بزرگسالان هر دو در معرض خطر فلج ناشی از کنه هستند. این عارضه در کودکان کمی شایع‌تر است، شاید به دلیل تاخیر در شناسایی گزش کنه.

درمان فلج ناشی از کنه معمولاً با برداشتن کنه امکان‌پذیر است. نیاز به مداخله پزشکی به شدت علائم بستگی دارد. تخمین‌های مرگ و میر بین حدود ۶٪ تا ۱۲٪ از موارد متغیر است.