پلی‌آنژئیت میکروسکوپی (Microscopic polyangiitis - MPA) یک بیماری مرتبط با آنتی‌بادی‌های ضد سیتوپلاسم نوتروفیل (antineutrophil cytoplasmic antibody - ANCA) است که منجر به التهاب نکروزدهنده سیستمیک عروق کوچک و متوسط بدون تشکیل گرانولوم می‌شود. این بیماری با افزایش تیترهای آنتی‌بادی ANCA نوع پراکسینوکلییر (p-ANCA) و آنتی‌بادی مثبت میلوپراکسیداز (myeloperoxidase - MPO) همراه است. شایع‌ترین نقاط درگیری کلیه‌ها هستند که با گلومرولونفریت نکروزدهنده کانونی و سگمنتال با هلالک (crescentic) مشخص می‌شود، و ریه‌ها با کاپیلاریتیس ریوی و خونریزی آلوئولار درگیر می‌شوند. شروع بیماری می‌تواند تدریجی یا حاد باشد. علائم شدید ریوی یا کلیوی به عنوان وضعیت اورژانسی پزشکی در نظر گرفته می‌شود و نیاز به درمان فوری دارد.

بیشترین بروز MPA در بیماران بین سنین ۵۰ تا ۶۰ سال است، اما مواردی نیز در کودکان و افراد مسن گزارش شده است. شیوع این بیماری در مردان کمی بیشتر است. MPA بیشتر در بیماران با نژاد اروپای شمالی دیده می‌شود.

عوارض MPA شامل خونریزی آلوئولار منتشر، بیماری بینابینی ریوی، افیوژن پلورال، ادم ریوی، پلوریت، فیبروز بینابینی، گلومرولونفریت نکروزدهنده کانونی و سگمنتال با پیشرفت سریع، خونریزی دستگاه گوارش، زخم‌های کولون، ایسکمی روده، سوراخ شدن روده، مونونوریت مولتیپلکس و پلی‌نورپاتی است.