بیماری های مشابه

زگیل ها نتیجه رشد پوست و غشاهای مخاطی (داخل دهان یا اندام تناسلی) هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. زگیل های معمولی (verruca vulgaris) معمولاً در مناطقی از بدن که مستعد ضربه هستند، مانند آرنج، زانو و دست ها دیده می شود. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. آنها معمولاً بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه یا تا چند سال طول می کشد تا برطرف شوند. راه های درمان زگیل معمولی، راه های مراقبت زگیل معمولی، راه های تشخیص زگیل معمولی

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال است. SCC معمولاً در پوستی که توسط نور خورشید در نواحی ای مانند سر، گردن، بازوها و پشت دست ها آسیب دیده است، ایجاد می شود. SCC در افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند و سابقه طولانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و طولانی مدت را دارند، بیشتر دیده می‌شود. راه های مراقبت کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های پیشگیری کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی

ملانوم بی‌رنگ (Amelanotic melanoma) یک زیرگروه بالینی از ملانوم پوستی است که در معاینه بصری، رنگدانه کمی دارد یا فاقد رنگدانه است. ملانوم‌های بی‌رنگ تنها بخش کوچکی از تمام ملانوم‌ها را تشکیل می‌دهند که بین ۲٪ تا ۸٪ از کل موارد را شامل می‌شوند. هر زیرگروهی از ملانوم می‌تواند به صورت بی‌رنگ ظاهر شود؛ با این حال، ملانوم‌های گره‌ای (nodular melanomas) و ملانوم‌های طبقه‌بندی‌نشده (مانند ملانوم‌های دسموپلاستیک و زیر ناخن) بیشترین گزارش‌ها را به خود اختصاص می‌دهند.

یدودرما (Iododerma) یک بیماری پوستی نادر است که با مصرف ید (Iodine) مرتبط است. این بیماری با ید به عنوان درمانی برای بیماری‌های تیروئید، اریتم ندوزوم (erythema nodosum) و اسپوروتریکوزیس (sporotrichosis)، یدید پتاسیم (potassium iodide) در خلط‌آورها (expectorants) یا مولتی‌ویتامین‌ها، آمیودارون (amiodarone)، پوویدون-ید (povidone-iodine) موضعی، اسید ایوپانوئیک (iopanoic acid) خوراکی برای کوله‌سیستوگرافی (cholecystography)، و کنتراست وریدی یددار (diatrizoate) برای تصویربرداری رادیوگرافیک مرتبط بوده است.

کیست‌های اپیدرموئید (Epidermoid cysts) که به‌اشتباه با نام کیست‌های سباسه (Sebaceous cysts) شناخته می‌شوند، یکی از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پوستی در بزرگسالان هستند و در کودکان و نوزادان به‌ندرت مشاهده می‌شوند. این کیست‌های نیمه‌جامد دارای پوششی از اپیتلیوم کراتینیزه بوده و عمدتاً با کراتین نرم شده پر شده‌اند که حالتی شبیه به پنیر و بویی تند دارند. این کیست‌ها اغلب به‌صورت خود به خودی ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است به‌دلیل تخریب ساختارهای فولیکولی یا کاشت اپیدرم از طریق آسیب نافذ ایجاد شوند.

ضایعاتی شبیه به خال یا زگیل که رنگ های متفاوتی دارند، می توانند تیره باشند یا روشن و همرنگ پوست. این ضایعاتبا کمک هوش مصنوعی تشخیص افتراقی داده می شود، روش مراقبت و علائم و خطرات آن نوشته شده است روش درمان کراتوز سبوریک یا زگیل پیری

پوروما (Poroma) یک نئوپلاسم غدد عرقی خوش‌خیم و نسبتاً نادر است که از بخش داخل اپیدرمی مجرای غدد عرق (آکروسرینژیوم) منشأ می‌گیرد. این تومور عمدتاً از غدد عرق اکرین (Eccrine) نشأت می‌گیرد، اما ممکن است ویژگی‌های آپوکرین (Apocrine) نیز در آن دیده شود. پورومای اکرین در دسته‌بندی وسیع‌تری از نئوپلاسم‌های پورویید (Poroid neoplasms) یا آکروسپیروماها (Acrospiromas) قرار می‌گیرد که شامل پورومای آپوکرین، هیدروآکانتوما سیمپلکس (Hidroacanthoma simplex)، تومور مجرای درمی (Dermal duct tumor)، و هیدرادنوم‌های ندولار (Nodular)، سلول شفاف (Clear cell) و پورویید (Poroid hidradenomas) نیز می‌شود.