زانتوم‌های فورانی (Eruptive xanthomas) پیامد چیلومیکرونمی شدید (severe chylomicronemia) و هیپرتری‌گلیسریدمی (hypertriglyceridemia) هستند. این زانتوم‌ها تجمعی از ماکروفاژهای مملو از لیپید هستند که به‌طور ناگهانی به‌صورت پاپول‌های کوچک و زرد تا نارنجی و خارش‌دار ظاهر می‌شوند و بیشتر در نواحی باسن و سطوح خارجی اندام‌ها پراکنده‌اند. به‌طور حاد، ممکن است درجات مختلفی از خارش یا درد نیز وجود داشته باشد. هیپرتری‌گلیسریدمی می‌تواند ناشی از شرایط ارثی مانند کمبود لیپوپروتئین لیپاز (lipoprotein lipase deficiency) یا هیپرلیپوپروتئینمی خانوادگی (familial hyperlipoproteinemia) باشد یا از علل ثانویه‌ای مانند مصرف بیش از حد الکل (اختلال مصرف الکل)، کم‌کاری تیروئید (hypothyroidism)، سندرم نفروتیک (nephrotic syndrome)، دیابت ملیتوس (diabetes mellitus)، چاقی، سبک زندگی کم‌تحرک و رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات ناشی شود. برخی داروها مانند رتینوئیدهای سیستمیک (مثل ایزوترتینوئین و آسیترتین)، استروژن‌ها، مهارکننده‌های پروتئاز، سیکلوسپورین و پردنیزون نیز از علل شایع هیپرتری‌گلیسریدمی ثانویه هستند. سطح تری‌گلیسرید در بیماران مبتلا به زانتوم‌های فورانی اغلب بیش از 3000 تا 4000 میلی‌گرم در دسی‌لیتر است. هیپرتری‌گلیسریدمی در محدوده 1500 میلی‌گرم در دسی‌لیتر یا بیشتر نیز می‌تواند به پانکراتیت (pancreatitis) منجر شود.

ضایعات پوستی معمولاً با درمان مناسب طی ۶ ماه برطرف می‌شوند.