مراقبت‌های اورژانسی / تثبیت: بیماران ممکن است با سپتیسمی (septicemia) اولیه مراجعه کنند و یک‌سوم آن‌ها ممکن است در شوک باشند یا در طی ۱۲ ساعت اول بستری دچار شوک شوند. با توجه به نرخ مرگ و میر بالای سپتیسمی، بیماران باید در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) بستری شده و با آنتی‌بیوتیک‌های وریدی (IV) و هیدراتاسیون وریدی (IV) تهاجمی درمان شوند.

بررسی تشخیص: ویبریو ولنیفیکوس (Vibrio vulnificus) یک باکتری گرم منفی (gram-negative) میله‌ای شکل است که می‌تواند عفونت‌های پوستی و سپتیسمی اولیه ایجاد کند. این باکتری در سواحل خلیج مکزیک، خلیج چساپیک و تا حدی در سواحل اقیانوس اطلس و آرام آمریکای شمالی و شمال اروپا بومی است. ویبریو ولنیفیکوس به ندرت در آبی که دمای آن کمتر از ۱۳ درجه سانتی‌گراد (۵۵.۴ درجه فارنهایت) باشد، دیده می‌شود؛ بنابراین بیشتر عفونت‌ها در ایالات متحده بین ماه‌های مه و اکتبر که دمای آب گرم‌تر است، رخ می‌دهد.

عفونت ویبریو ولنیفیکوس عمدتاً در مردان بالای ۴۰ سال مشاهده می‌شود. عفونت از طریق ایجاد خراش جدید، تلقیح زخم قبلی یا مصرف صدف خام مانند صدف دریایی خام (که در تا ۱۰ درصد از صدف‌های خام در بازار ایالات متحده یافت می‌شود) منتقل می‌شود. این عفونت به طور کلی در مناطق ساحلی (به‌ویژه سواحل خلیج) که جزء فلور طبیعی آب دریا از مناطق گرمسیری است، به دست می‌آید.

عفونت ویبریو ولنیفیکوس می‌تواند به صورت بالینی در سه شکل متمایز ظاهر شود: عفونت مستقیم پوستی، سپتیسمی اولیه یا بیماری گوارشی. عفونت ممکن است از طریق تلقیح مستقیم پوست یا به صورت خوراکی پس از مصرف صدف خام / غذای دریایی آلوده به دست آید.

در صورت عفونت مستقیم پوستی، ضایعات جلدی در محل زخم جدید یا قبلی ایجاد شده و می‌توانند به سرعت گسترش یابند، که شدت آن‌ها می‌تواند از سلولیت خفیف تا عفونت بافت نرم تهدیدکننده حیات، از جمله میوزیت (myositis) و فاشییت نکروزان (necrotizing fasciitis) متغیر باشد. یک یافته پوستی مشخص، ایجاد بول‌های هموراژیک (hemorrhagic bullae) با سلولیت است. پس از ایجاد بریدگی، تنوسینوویت (tenosynovitis) ممکن است رخ دهد. اگر عفونت پس از مصرف باکتری رخ دهد، استفراغ یا بیماری اسهالی ممکن است به دنبال داشته باشد. از بیماران مبتلا به سپتیسمی اولیه، یک‌سوم در شوک سپتیک هستند یا در طول ۱۲ ساعت اول بستری دچار شوک می‌شوند (ویبریوز باکتریمی اولیه). در این بیماران، ضایعات پوستی ممکن است در ۲۴ ساعت اول ایجاد شوند. عوامل خطر برای عفونت شدید ویبریو ولنیفیکوس شامل بیماری کبدی پیش‌زمینه، به‌ویژه بیماری کبد الکلی و هموکروماتوز (hemochromatosis)، و مجموعه‌ای از بیماری‌های مزمن پزشکی، از جمله لنفوم (lymphoma)، آرتریت روماتوئید (rheumatoid arthritis)، نارسایی مزمن کلیوی و دیابت ملیتوس (diabetes mellitus) هستند. مرگ و میر برای سپتیسمی اولیه ویبریو ولنیفیکوس با فشار خون پایین تقریباً ۵۰ درصد است و در ۱۰ درصد موارد منجر به قطع عضو می‌شود.