ندول‌های ملکر (Milker's nodules)، که به نام‌های پاراواکسی‌نیا (paravaccinia) یا سودوکاوپاکس (pseudocowpox) نیز شناخته می‌شوند، یک بیماری پوستی است که از گاوهای شیری به انسان منتقل می‌شود. این عفونت خودمحدودشونده توسط ویروسی از خانواده پاراپاکس (parapox virus) ایجاد می‌شود. در انسان، این ویروس باعث ایجاد ضایعاتی بر روی مناطقی از پوست می‌شود که به طور مستقیم با گاو در تماس هستند، به طور کلاسیک دست‌ها، مچ‌ها و بازوها.
دوره نهفتگی و علائم بالینی
دوره نهفتگی (incubation period) در انسان بین ۵ تا ۲۸ روز است و پس از آن ندول‌های بنفش‌رنگی ظاهر می‌شوند که ممکن است صاف، زگیل‌مانند (verrucous)، یا به ندرت چرکی (pustular) یا تاولی (bullous) باشند. ضایعات ممکن است با یک پوسته سطحی خاکستری رنگ پوشیده شوند. به طور کلاسیک، ۱ تا ۵ ضایعه بر روی فرد مبتلا مشاهده می‌شود که هر کدام حدود ۰.۶ تا ۲ سانتی‌متر قطر دارند. علائم عمومی خفیفی مانند تب خفیف، لنفادنیت منطقه‌ای (regional lymphadenitis)، و لکوسیتوز (leukocytosis) و ائوزینوفیلی (eosinophilia) متوسط ممکن است وجود داشته باشد. ضایعات ندول‌های ملکر ممکن است در هنگام فشار مستقیم دردناک باشند. اگرچه به ندرت، ندول‌های ملکر ممکن است از طریق تماس مستقیم از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. این وضعیت معمولاً در حدود ۶ هفته برطرف می‌شود.
تاریخچه بیمار و انتقال بیماری
تاریخچه دقیق بیمار معمولاً مواجهه با یک گاو را نشان می‌دهد، که اغلب از طریق دوشیدن رخ می‌دهد. ممکن است گاو دارای ضایعات پاپولار، چرکی، وزیکولار یا پوسته‌دار بر روی پستان‌ها و احتمالاً سایر نواحی باشد. ضایعات در گاوها اغلب با ریزش مو (alopecia) همراه هستند. اپیدمی‌هایی که بسیاری از حیوانات در یک گله را تحت تأثیر قرار می‌دهند شایع هستند. اعتقاد بر این است که عفونت‌ها در گاوها از طریق تماس، یا از طریق دستگاه‌های شیردوشی یا کشاورزان، منتقل می‌شوند.