بیماری های مشابه

این خلاصه به بررسی آکنه در نوزادان می‌پردازد. آکنه در نوزادان تازه متولد شده و آکنه ولگاریس (acne vulgaris) در بزرگسالان و کودکان به صورت جداگانه بررسی می‌شوند.

بر روی صورت نوزادان ممکن است آکنه‌ای (Baby Acne یا Neonatal Acne) ایجاد شود که شبیه آکنه‌ای است که معمولاً در نوجوانان دیده می‌شود. اگرچه علت آکنه نوزاد ناشناخته است، اما ممکن است در نتیجه هورمون های مادر یا نوزاد (آندروژن) غدد تحریک کننده در صورت برای تولید روغن یا سبوم باشد. آکنه نوزاد اساساً به 2 گروه تقسیم می شود: آکنه نوزادی که نوزادان را در ماه اول زندگی خود مبتلا می کند و آکنه نوزادی که معمولاً نوزادان 3 تا 16 ماهه را تحت تاثیر قرار می دهد. آکنه نوزادی معمولاً در عرض 3 ماه خود به خود برطرف می شود. تشخیص آکنه نوزاد، راه های درمان آکنه نوزاد، راه های خودمراقبتی آکنه نوزاد

این خلاصه به بیماران کودکان می‌پردازد. مولوسکوم کنتاژیوزوم در بزرگسالان به‌طور جداگانه بررسی می‌شود.

هیپرپلازی سباسه (Sebaceous Hyperplasia) در نوزادان یک وضعیت گذرا است که تحت تأثیر آندروژن‌ها (Androgens) قرار دارد و نشان‌دهنده هیپرتروفی موضعی غدد سباسه (Sebaceous Glands) در صورت می‌باشد. این وضعیت به‌ویژه در اطراف بینی و لب بالا، جایی که تراکم غدد سباسه بیشتر است، به وضوح دیده می‌شود.

سندرم‌های دهانی-چهره‌ای-دیجیتالی (Oral-Facial-Digital Syndromes یا OFDS) گروهی از اختلالات هستند که ویژگی‌های مشترکی در دهان، چهره و انگشتان دارند. اولین مورد از این سندرم‌ها در سال ۱۹۴۱ توصیف شد و از آن زمان تاکنون، موارد متعددی گزارش شده است. این سندرم‌ها اکنون بر اساس ۱۳ نوع مختلف OFDS طبقه‌بندی می‌شوند که تفاوت‌های آن‌ها بر اساس الگوهای وراثتی یا ویژگی‌های سیستمیک مشخص است. بیشتر انواع فردی OFDS با درجه‌ای از ناهنجاری در سیستم عصبی مرکزی (CNS) همراه هستند.

کراتوز پیلاریس (Keratosis pilaris) یک وضعیت پوستی بسیار شایع است که به دلیل تجمع کراتین در منافذ فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً در دو سال اول زندگی ظاهر می‌شود و نواحی متأثر شامل گونه‌ها، بازوهای بالایی و/یا ران‌ها است. کراتوز پیلاریس در افرادی که درگیر درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis) هستند، بیشتر دیده می‌شود. آب و هوای خشک زمستانی و رطوبت کم معمولاً این وضعیت را تشدید می‌کنند.

کیست‌های موی ولوس فورانی (Eruptive Vellus Hair Cysts - EVHCs) به ظهور معمول کیست‌های موی ولوس به صورت ضایعات متعدد اشاره دارد، در مقابل کیست‌های موی ولوس منفرد که کمتر شایع هستند. کیست‌های موی ولوس فورانی به شکل پاپول‌های فولیکولی کوچک (1-4 میلی‌متر) به رنگ پوست تا هایپرپیگمانته بر روی سینه و بالای شکم ظاهر می‌شوند. این کیست‌ها ممکن است بر روی قسمت‌های پروگزیمال اندام‌ها، از جمله زیر بغل و باسن، و همچنین بر روی صورت، از جمله پلک‌ها و نواحی تناسلی ظاهر شوند. این کیست‌ها معمولاً بدون علامت هستند اما ممکن است خارش‌دار (pruritic) باشند. ممکن است التهاب پیدا کنند و گاهی حذف ترانس‌اپیدرمال محتوای کیست رخ دهد.

سیرینگوما پاپول های ریز معمولی (برآمدگی های کوچک و توپر) هستند که معمولاً در پلک های پایینی بزرگسالان جوان یافت می شوند، اما می توانند در هر نقطه از بدن و در هر سنی ایجاد شوند. سیرینگوما بی ضرر هستند و به دلیل رشد بیش از حد سلول های غدد عرق (غدد اکرین) ایجاد می شوند. راه های تشخیص سیرینگوما، راه های درمان سیرینگوما، راه های مراقبت سیرینگوما

نووس کومدونیکوس (Nevus comedonicus) نوعی نادر از نووس اپیدرمال ارگانوئیدی است که با منافذ فولیکولی گشاد شده و پر از پلاگ‌های کراتینی مشخص می‌شود. اگرچه نووس کومدونیکوس به عنوان یک نووس اپیدرمال مشتق شده از فولیکول مو در نظر گرفته می‌شود، اما ممکن است نمایانگر یک هامارتومای ناشی از واحد پیلوسباسه (pilosebaceous unit) نیز باشد. موزائیسم ژنتیکی ممکن است در پاتوژنز این بیماری دخیل باشد و جهش‌هایی در ژن‌های NEK9 و گیرنده فاکتور رشد فیبروبلاست ۲ (FGFR2) شناسایی شده‌اند.