لوسمی سلول مویی (Hairy cell leukemia - HCL) یک نئوپلاسم نادر از سلول‌های کوچک لنفوئیدی (سلول B) است که با تجمع سلول‌های نئوپلاستیک در طحال (اسپلنومگالی) و سیتوپنی‌ها (کاهش تعداد مونوسیت‌ها معمول است) مشخص می‌شود. لنفادنوپاتی به عنوان ویژگی معمول HCL در نظر گرفته نمی‌شود. سن متوسط تشخیص بین ۵۰ تا ۵۵ سال بوده و این بیماری بیشتر در مردان و در افرادی با تبار اروپای شمالی شایع‌تر است.

علائم و نشانه‌ها معمولاً مربوط به سیتوپنی‌های زمینه‌ای (آنمی، ترومبوسیتوپنی، مونوسیتوپنی، نوتروپنی) و اسپلنومگالی، همچنین علائم عمومی (مانند خستگی، کاهش وزن) هستند.

آزمایش خون محیطی سیتوپنی‌ها و/یا سلول‌های نئوپلاستیک در گردش یا سلول‌های مویی را نشان می‌دهد. این سلول‌ها، سلول‌های لنفوئیدی کوچک تا متوسط با هسته بیضی و سیتوپلاسم فراوان به رنگ آبی خاکستری کم‌رنگ با حاشیه نامشخص و تعدادی زوائد هستند که ظاهری "مویی" به آن‌ها می‌بخشد.

بیوپسی مغز استخوان نفوذ لنفوئیدی متشکل از سلول‌های مویی را نشان می‌دهد. سیتوپلاسم فراوان این سلول‌ها باعث جدایی وسیع هسته‌ها شده و ظاهری "تخم‌مرغ سرخ‌شده" به آن‌ها می‌دهد. فیبروز شایع است و به دلیل آن، آسپیراسیون مغز استخوان اغلب به صورت "نمونه خشک" است.

HCL یک بیماری با پیشرفت کند است. اگرچه درمان آن بهبودی کامل ایجاد نمی‌کند، اما بقا با درمان‌های مدرن تنها اندکی کمتر از جمعیت عمومی است.