بیماری های مشابه

"لیومیومای پوستی"
"لیومیومای پوستی"
لئوومیوم‌های پوستی (Cutaneous Leiomyomas) تومورهای خوش‌خیم هستند که از عضله صاف منشأ می‌گیرند. بر اساس منشأ عضله صاف، این تومورها به سه زیرگروه تقسیم می‌شوند:

همانژیوم توت فرنگی (همانژیوم نوزادی)
همانژیوم توت فرنگی (همانژیوم نوزادی)
تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. همانژیوم نوزادی رشد شایع رگ های خونی است که اندکی پس از تولد ظاهر می شود و در طول سال اول زندگی به سرعت رشد می کند. آنها معمولاً خود به خود بهبود می یابند، در چند سال آینده کوچک می شوند و صاف تر می شوند. در نهایت همانژیوم به طور کامل برطرف می شود یا ممکن است فقط برخی از رگ های خونی یا مقداری زخم بر روی پوست باقی بماند. بیشتر همانژیوم ها فقط پوست را درگیر می کنند، اما در کودکان مبتلا به همانژیوم های متعدد ممکن است ضایعات داخلی مرتبط با کبد، ریه ها یا سایر اندام های داخلی را درگیر شوند. این همانژیوم ها ماهیت جدی تری دارند و معمولاً نیاز به پیگیری دقیق توسط پزشک متخصص کودک شما دارند. راه های تشخیص همانژیوم توت فرنگی (همانژیوم نوزادی)، راه های درمان همانژیوم توت فرنگی (همانژیوم نوزادی)، راه های مراقبتی همانژیوم توت فرنگی (همانژیوم نوزادی)

فیبروسارکومای نوزادی
فیبروسارکومای نوزادی
Infantile fibrosarcoma, also known as congenital fibrosarcoma, is very rare, accounting for less than 1% of all childhood cancers. This tumor originates from connective fibrous tissue at the ends of long bones and involves surrounding soft tissue. It usually occurs in children younger than 2 years; around one-third of cases are present at birth and most are present in the first year of life. It typically presents as a painless mass that ranges in size from 1-20 cm. The distal extremities are sites of predilection, but any anatomic site may be affected. The t(12;15)(p13;q25) chromosomal translocation helps distinguish this fibrosarcoma from other fibrous lesions of childhood.

نوروبلاستوم
نوروبلاستوم
نوروبلاستوما (Neuroblastoma) یک تومور نورواندوکرین (neuroendocrine tumor) است که از سلول‌های کرست عصبی (neural crest cells) منشأ می‌گیرد. این تومور شایع‌ترین تومور جامد دوران نوزادی و کودکی محسوب می‌شود؛ سن معمول آغاز بیماری کمتر از ۳ سال است. غدد فوق کلیوی (adrenal glands) شایع‌ترین محل شروع این تومور هستند، اما این تومور می‌تواند در هر نقطه‌ای از زنجیره سیستم عصبی سمپاتیک (sympathetic nervous system) از جمله گردن، قفسه سینه، شکم یا لگن نیز یافت شود. علائم بالینی بسته به محل شروع و نواحی متاستاز (metastasis) در صورت وجود، متفاوت است، اما ممکن است غیر اختصاصی باشند و شامل خستگی، تب، بی‌اشتهایی، درد شکم یا درد مفاصل و استخوان‌ها باشد. علائم کمتر شایع شامل ضعف، آتاکسی (ataxia)، اسهال مزمن، فشار خون بالا یا تنگی نفس است. حضور سندرم هورنر (Horner syndrome) یا سندرم اوپسوکلونوس-مایوکلونوس (opsoclonus-myoclonus syndrome) در کودکان باید به بررسی برای این نوع تومور منجر شود. به ندرت، نوروبلاستوما ممکن است به‌صورت تصادفی در تصویربرداری شناسایی شود.

نوروبلاستومای مادرزادی
نوروبلاستومای مادرزادی
نوروبلاستوما یکی از شایع‌ترین نئوپلاسم‌های (neoplasms) دوران کودکی است که اغلب در زمان تولد یا نوزادی بروز می‌کند. اگرچه بیشتر موارد به صورت پراکنده رخ می‌دهند، اما موارد خانوادگی با الگوی وراثتی اتوزومال غالب (autosomal dominant) نیز گزارش شده‌اند. متاستازهای پوستی (cutaneous metastases) شایع بوده و به صورت پاپول‌ها و ندول‌های (papules and nodules) متعدد، آبی‌رنگ و سفت بر روی تنه و اندام‌ها ظاهر می‌شوند. این ضایعات پس از لمس کردن بی‌رنگ شده و ممکن است تا ۳۰-۶۰ دقیقه به دلیل آزاد شدن کاتکول‌آمین‌ها (catecholamines) به همین حالت باقی بمانند. همچنین ممکن است اکی‌موزهای (ecchymoses) اطراف چشمی به دلیل متاستازهای اربیتال (orbital metastases) رخ دهد. ضایعه اولیه معمولاً در قسمت فوقانی شکم قرار دارد و در صورت بزرگ بودن، ممکن است قابل لمس یا حتی قابل مشاهده باشد.

سندرم فیبروماتوز هیالین
سندرم فیبروماتوز هیالین
سندرم فیبروماتوز هیالین (Hyaline fibromatosis syndrome یا HFS) گروهی از سندرم‌های نادر ژنتیکی است که با رسوب نامناسب مواد ماتریکس خارج‌سلولی هیالین در بافت‌های مختلف مشخص می‌شود. این رسوبات منجر به بروز ضایعات پاپولونودولار پوستی، هیپرتروفی لثه (gingival hypertrophy)، انقباضات مفصلی (joint contractures) و ضایعات استئولیتیک (osteolytic lesions) در دوران نوزادی یا اوایل کودکی می‌گردد. در موارد بسیار شدید، ممکن است رسوبات هیالین در سیستم‌های مختلف ارگان‌ها مانند دستگاه گوارش نیز مشاهده شود.

خرید اشتراک