فیبروالاستولیتیک پاپولوزیس (Fibroelastolytic Papulosis) یک اختلال نادر و خوش‌خیم با علت ناشناخته است که بر فیبرهای الاستیک و/یا کلاژن در درم (dermis) تأثیر می‌گذارد.

معرفی FEP

اصطلاح FEP شامل دو حالت پوستی مشابه به نام‌های الاستولیز پاپیلاری درمال شبیه به پسودوکسانتوما الاستیکوم (Pseudoxanthoma Elasticum-like Papillary Dermal Elastolysis - PXE-PDE) و فیبروز پاپولوزیس سفید گردن (White Fibrous Papulosis of the Neck - WFPN) است. این دو شرایط از نظر بالینی و هیستوپاتولوژیکی مشابه هستند و برخی معتقدند که آنها واریانت‌هایی از یک طیف بیماری واحد هستند.

شیوع و علائم بالینی

FEP در هر دو جنس مرد و زن گزارش شده است، به‌ویژه در افرادی که بین ۴۰ تا ۸۰ سال سن دارند. این بیماری به‌صورت پاپول‌های نرم، زرد مایل به سفید و بدون علامت یا با خارش خفیف ظاهر می‌شود که تمایل به ادغام و تشکیل پلاک‌های الگوی سنگفرشی دارند، معمولاً در ناحیه گردن. گاهی اوقات، پاپول‌ها ممکن است بیشتر سفید، مجزا و محکم باشند. نواحی کمتر رایج درگیر شامل منطقه سوپراکلاویکولار، بالای تنه و نواحی فلکسی و اینترتریجینوس است.

پاتوفیزیولوژی

پاتوفیزیولوژی FEP به‌طور کامل شناخته نشده است، اگرچه فرض بر این است که پیری درون‌زا نقش کلیدی در توسعه آن دارد. این اختلال تمایل به پیشرفت آهسته با گذشت زمان دارد.