هیدرادنیت نوتروفیلیک اککرین (Neutrophilic eccrine hidradenitis) اختلالی است که با آسیب سمی به مارپیچ‌های اککرین مشخص می‌شود و منجر به بروز ضایعات اریتماتوز یا پورپوریک در ناحیه تنه، اندام‌ها، گردن، صورت، پوست سر و/یا گوش‌ها می‌گردد. این اختلال بیشتر با شیمی‌درمانی (chemotherapy) مرتبط است، اما ممکن است با سایر عوامل اتیولوژیک نیز همراه باشد:
• داروهای مستعدکننده: شامل سیتارابین (cytarabine)، میتوکسانترون (mitoxantrone)، بلئومایسین (bleomycin) و سایر عوامل شیمی‌درمانی، اما محدود به این کلاس نیست. عوامل تحریک‌کننده دیگر شامل استامینوفن (acetaminophen)، کاربامازپین (carbamazepine)، و عامل تحریک‌کننده کلونی گرانولوسیت (G-CSF) هستند؛ این واکنش معمولاً ۸ تا ۱۰ روز پس از شروع دارو رخ می‌دهد.
• پدیده پارانئوپلاستیک: همان‌طور که در موارد بدخیمی‌های میلوپرولیفراتیو و لنفوپرولیفراتیو و همچنین بدخیمی‌های ارگان‌های جامد (مانند استئوسارکوما، کارسینومای بیضه، سرطان متاستاتیک پستان و تومور ویلمز) بدون شیمی‌درمانی قبلی گزارش شده است.
• ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و بیماری بهجت (Behçet disease).
• به ندرت، با عفونت باکتریایی: (Serratia، Staphylococcus، Enterobacter، و Nocardia).
بیماران ممکن است با تب، نوتروپنی (neutropenia)، خارش ضایعه و درد و حساسیت مراجعه کنند. ضایعات معمولاً خودمحدودشونده هستند و به ندرت با مواجهه مجدد با دارو عود می‌کنند.