آنتودرما (Anetoderma)
آنتودرما، از کلمه یونانی "anetos" به معنای "شل" و "derma" به معنای "پوست"، یک اختلال الاستولیتیک است که با نواحی محلی از پوست شل مشخص می‌شود. این حالت به صورت بالینی به صورت ماکول‌ها یا لکه‌های چروکیده به رنگ پوست ظاهر می‌شود که ممکن است یا ممکن است به صورت برآمدگی‌های کیسه‌مانند ظاهر شوند. به لحاظ بافت‌شناسی، از دست دادن موضعی بافت الاستیک درم وجود دارد. این وضعیت خوش‌خیم است و پاتوژنز آن به خوبی درک نشده است. معمولاً در دهه‌های ۲۰ تا ۴۰ زندگی ظاهر می‌شود و در زنان کمی شایع‌تر است. گاهی در کودکان نیز دیده می‌شود.
انواع آنتودرما
آنتودرما می‌تواند اولیه یا ثانویه باشد. آنتودرمای اولیه زمانی رخ می‌دهد که هیچ اختلال پوستی زمینه‌ای وجود نداشته باشد. در برخی بیماران با آنتودرمای اولیه، ناهنجاری‌های قلبی، چشمی، استخوانی و سایر موارد گزارش شده است.
ضایعات آنتودرمای ثانویه با ضایعات آنتودرمای اولیه مشابه هستند اما در همان نواحی که درماتوزیس قبلی وجود داشته ظاهر می‌شوند. شرایط زیادی با توسعه آنتودرمای ثانویه مرتبط هستند. این موارد شامل آبله‌مرغان (varicella)، فولیکولیت (folliculitis)، آکنه ولگاریس (acne vulgaris)، لیکن پلانوس (lichen planus)، سیفلیس (syphilis)، گرانولوم آنولار (granuloma annulare)، سل (tuberculosis)، ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، پیودرما گانگرنوزوم (pyoderma gangrenosum)، سندرم استیون-جانسون (Steven-Johnson syndrome)، لنفوم سلول B (B-cell lymphoma)، گزانتوگرانولوما جوانی (juvenile xanthogranuloma)، خال‌های ملانوسیتی (melanocytic nevi)، سارکوئیدوز (sarcoidosis)، درماتوفیبروم‌ها (dermatofibromas)، پورایگو ندولاریس (prurigo nodularis)، لوپوس اریتماتوز (lupus erythematosus)، جذام (leprosy)، ماستوسیتوزیس (mastocytosis)، پلاسموسیتوماها (plasmacytomas)، زانتوم‌ها (xanthomas)، لنفوسیتوم پوستی (lymphocytoma cutis)، آکرو درماتیتیس کرونیکا آتروفیکانس (acrodermatitis chronica atrophicans)، پیلوماتریکوما (pilomatricoma)، سندرم آنتی‌فسفولیپید آنتی‌بادی (antiphospholipid antibody syndrome)، پنی‌سیلامین (penicillamine)، آمیلوئیدوز ندولار (nodular amyloidosis) و واکسیناسیون هپاتیت B هستند. توسعه آنتودرما نقطه‌ای در بیماران دریافت‌کننده نیوولوماب (nivolumab) و کابی‌رالیزوماب (cabiralizumab) همراه با رادیوتراپی بدن استریوتاکتیک گزارش شده است.
آنتودرما همچنین در نوزادان نارس توصیف شده است (نگاه کنید به آنتودرمای نوزادان نارس). گزارش‌های نادری از آنتودرمای خانوادگی نیز ثبت شده است.