سندرم پارینو (Oculoglandular syndrome of Parinaud - OSP) یک نوع التهاب ملتحمه (conjunctivitis) یک‌طرفه است که با بزرگ شدن غدد لنفاوی پیش‌گوشی و زیر فکی در همان سمت همراه است. در این سندرم، گرانولوماهای ملتحمه و تب نیز معمولاً دیده می‌شوند. این بیماری عمدتاً دارای منشاء باکتریایی است. شایع‌ترین عامل باکتریایی آن، باکتری بارتونلا هنسله (Bartonella henselae) است که با نام بیماری خراش گربه (cat-scratch disease) شناخته می‌شود و از طریق تماس با گربه‌ها و کک‌های آن‌ها منتقل می‌شود. انتقال این باکتری لزوماً نیاز به خراش ندارد و می‌تواند از طریق لیسیدن یا گاز گرفتن گربه یا حتی تماس با کک‌های گربه اتفاق بیفتد.

دو عامل باکتریایی رایج دیگر در ایجاد این بیماری، فرانسیسلا تولارنسیس (Francisella tularensis - تولارمی) و اسپوروتریکس شنکی (Sporothrix schenickii - اسپوروتریکوزیس) هستند. باکتری‌های کمتر شایع شامل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و لپره (Mycobacterium tuberculosis و leprae)، کوکسیدیوئیدس ایمیتیس (Coccidioides immitis)، ترپونما پالیدوم (Treponema pallidum)، هموفیلوس دوکری (Haemophilus ducreyi)، پاستورلا مولتوسیدا (Pasteurella multocida)، گونه‌های یرسینیا (Yersinia species)، لیستریا مونوسیتوژنز (Listeria monocytogenes)، بلاستومایسس درماتیتیدیس (Blastomyces dermatitidis)، ریکتزیا کونووری (Rickettsia conorii)، کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) و بورخولدریا مالئی (Burkholderia mallei) می‌باشند. علل ویروسی شامل ویروس هرپس سیمپلکس (herpes simplex virus)، ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus) و ویروس اوریون (mumps) می‌شود.

علائم این بیماری معمولاً با التهاب ملتحمه حدود ۳ روز تا ۳ هفته پس از آلودگی شروع می‌شود و می‌تواند شامل ترشح موکوسی با ورم خفیف اطراف چشم، درد یا کاهش بینایی باشد. لنفادنوپاتی ممکن است به‌صورت همزمان یا ۱ تا ۲ هفته پس از التهاب ملتحمه رخ دهد. تب‌های خفیف و حساسیت غدد لنفاوی نیز ممکن است وجود داشته باشد. در حدود ۱۰٪ تا ۴۰٪ موارد، لنفادنوپاتی ممکن است به حالت چرکی تبدیل شود.

به‌ندرت ممکن است سندرم پارینو به عفونت شدید و منتشر تبدیل شود که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد.