نوریت بینایی (Optic Neuritis) به التهاب عصب بینایی گفته می‌شود. شایع‌ترین نوع نوریت بینایی، نورپاتی التهابی دمیلینه‌کننده ایدیوپاتیک حاد (acute idiopathic inflammatory demyelinating optic neuropathy) است. این نوع به شدت با بیماری ام‌اس (Multiple Sclerosis یا MS) مرتبط است و اغلب اولین نشانه بروز این بیماری می‌باشد. گاهی اوقات، نوریت بینایی به دلیل یک فرایند عفونی که مدار چشم یا سینوس‌های پارانازال (paranasal sinuses) را درگیر کرده است، رخ می‌دهد.

در ایالات متحده، شیوع نوریت بینایی در جمعیت عمدتاً سفیدپوست، ۱۱۵ نفر در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر است. بیشتر موارد در زنان سفیدپوست بین سنین ۱۵ تا ۴۵ سالگی رخ می‌دهد.

بیماران مبتلا به نوریت بینایی حاد ایدیوپاتیک معمولاً با درد و کاهش دید یک‌طرفه در طول چند روز بدون علائم سیستمیک یا عصبی مراجعه می‌کنند. درد در بیش از ۹۰ درصد موارد وجود دارد و اغلب با حرکات چشم تشدید می‌شود. شدت از دست دادن بینایی می‌تواند متفاوت باشد و با از دست دادن توانایی تشخیص رنگ‌ها همراه است. یک‌سوم موارد نوریت بینایی با تورم دیسک بینایی همراه است، در حالی که در بیشتر موارد، معاینه فوندوسکوپی طبیعی است و درگیری عصب بینایی به صورت رتروبالبار (retrobulbar) است. از آنجایی که نوریت بینایی معمولاً یک‌طرفه است، نقص پاپیلاری آوران (afferent pupillary defect) معمولاً وجود دارد.

ملاحظات بیماران اطفال: در حالی که کودکان ممکن است بیشتر دچار نوریت بینایی دوطرفه شوند، درگیری هر دو چشم باید به بررسی علت‌های دیگر منجر شود.