علل / مکانیزم آسیب معمول: شکستگی‌های فشاری (Stress fractures) اندام تحتانی، از جمله شکستگی‌های فشاری استخوان پاشنه (Calcaneal stress fractures)، ناشی از استرس فیزیکی مکرر کمتر از آستانه لازم برای شکستگی حاد هستند. دوره‌های استراحت ناکافی بین فعالیت‌ها مانع از بهبود استخوان و تشکیل استخوان جدید می‌شوند. شکستگی‌های فشاری استخوان پاشنه بیشتر در قسمت خلفی و فوقانی استخوان پاشنه رخ می‌دهند.

شکستگی‌های فشاری استخوان پاشنه، همراه با شکستگی‌های فشاری قوزک خارجی (Lateral malleolus), به عنوان شکستگی‌های فشاری کم‌خطر با حداقل خطر پیشرفت و عارضه در نظر گرفته می‌شوند.

تاریخچه و نشانه‌های کلاسیک: این شکستگی‌ها به طور کلاسیک به صورت درد پاشنه ناشی از ورزش پس از دوره‌های طولانی استرس مکرر یا دویدن‌های طولانی‌مدت بروز می‌کنند. این موارد همچنین در بیماران مسن‌تر و کمتر فعال با مشکلات پزشکی مزمن و/یا تراکم استخوان پایین مشاهده می‌شوند.

شیوع: مطالعات کمی با نمونه‌های بزرگ به بررسی شیوع واقعی در جمعیت عمومی پرداخته‌اند. با این حال، این آسیب‌ها در ورزشکاران و اعضای نظامی بسیار شایع هستند. در میان سربازان مرد، 20 درصد از شکستگی‌های فشاری پا و در میان زنان 39 درصد از این شکستگی‌ها را تشکیل می‌دهند.

عوامل خطر: جنسیت زن و تراکم استخوان پایین با نرخ بالاتر شکستگی‌های فشاری مرتبط شده‌اند؛ با این حال، داده‌های کمی در مورد ارتباط خاص با شکستگی‌های فشاری استخوان پاشنه وجود دارد. این شکستگی‌ها بیشتر در سربازان جدید که به طور مکرر با تغییرات ناگهانی در سطح استرس فیزیکی مواجه می‌شوند، دیده می‌شوند.

سیستم درجه‌بندی / طبقه‌بندی: شکستگی‌های فشاری را می‌توان بر اساس ویژگی‌های تصویربرداری MRI به شرح زیر طبقه‌بندی کرد:

• I: اِدِم مغز استخوان داخلی (Endosteal marrow edema) • II: اِدِم پریوست و اِدِم مغز استخوان داخلی (Periosteal edema and endosteal marrow edema) • III: اِدِم عضله، اِدِم پریوست و اِدِم مغز استخوان داخلی (Muscle edema, periosteal edema, and endosteal marrow edema) • IV: خطوط شکستگی قابل مشاهده (Visible fracture line(s))